Açıklama: "Yatakta uzanmış tavana bakıyor. Beni görmüyor aslında hiçbir şeyi görmüyor. Bilirim bu bakışları. Sokakta uyuyan tiner kokan çocukların gözleri... Bakan ama görmeyen..." Kâmil'in şahit olduğu sahnenin başlangıcıydı bu cümleler... İçinde olduğu hayatı önünde bulunduğu o camı bir ekmek kırıntısı için göze aldıklarını sorgularken soruları aynıydı: Bulunduğu yerde güvende miydi? Uçup gitse nasıl bir risk alacaktı? Kötülüğün her şeye rağmen umutlu olmanın ve öz yıkımın insan doğasında var olduğuna ina