“Her sabah 9’da bir araya gelen memurlar, akşam 6’ya doğru giderek tekleyen ve sonunda durmaya yaklaşan bir tempoyla çalışıyorlar; akşamın serinliği çoğunun seyrelmiş saçlarını havalandırırken, omuzları düşmüş halde evlerinin yolunu tutuyorlardı. Eskimiş bir motorun, büyük bir çarkın dişlileri gibiydiler. Biri olmadan diğerinin dönüşü de sekteye uğruyor, büyük motor aksırmaya başlıyordu.” Ölüm ve yaşamın, savaş ve barışın, tutku dolu narinliğin temsili ifadesi; gelincikler... Kimi zaman yasın, teselli