Zaman su gibi aktı. Belki sen bunu fark ettin, belki de fark etmedin. O çok istediğin kırmızı şekeri, almak için heyecanlandığın üç tekerlekli bisikleti çoktan geride bıraktın. Cicili bicili tokaların, ışık saçan ayakkabıların çoktan küçüldü sana. Sen artık oyuncaklarını dağıtmayı ve toplamayı da çoktan bıraktın. Hatta artık elimi bile tutmadan yanımda yürüyorsun. O çekingenliğin yerini yavaş yavaş özgü-vene terk etti. Artık arkadaşlarını seçebiliyor, onlarla kendi başına sosyalleşiyorsun ve ben buradan

Toprağında ara sana ne gerekse Başkalarının ateşinden sana ne! Doğruyu arama ve yaşamadaki samimiyettir insanı kurtaran. Arama ibadetinin de doğru yerde yapılması hakikate kavuşturacaktır insanı. Dışarıda harıl harıl bir şeyler arayan kişiye 'ne arıyorsun?" diye sormuşlar. 'Yüzüğümü kaybettim, onu arıyorum' demiş. Nerde kaybettiğini sormuşlar. 'İçerde' demiş. İçerde kaybettiğini dışarıda arayan kişi aradığına ulaşabilir mi!? Bunun için kaybettiğimiz şeyi, nerede kaybettiğimizi bilmek aramanın en önemli şart