Doğup büyüdüğü kasaba dar geldiğinde yazar olmak hayaliyle İstanbul’a giden Feryat, geri dönüşlerinden birinde ilk aşkı Şehrazat ile karşılaşır. Bu karşılaşma henüz küllenmemiş duyguların alevlenmesine de sebep olur. Ancak hayatlar değişmiştir. Kasabanın saflığı şehrin acımasızlığıyla yüz yüze gelir. Ferhat Uludere ilk romanında, kasaba hayatının tekdüze hallerinin, alkolün yaşama ortaklığının, hüznün, aşkın, hayal kırıklıklarının ve iyi insanların hikâyelerini aktarıyor okura. Yazarın hayatından izler

Hayat belli bir düzende akar. İnsan doğar, büyür, evlenir... Bazıları bu döngüden tüneller kazıp bilinmeze açılmaya cesaret eder, bazısı düğün davetiyesi gönderir.Nikâh Sarhoşluğu da hayatın çarkları arasında kendine yol açmaya çalışan, açtığı yolda her perşembe ayağı aynı engele takılan, her aynaya baktığında sorumsuz babasını daha fazla görmeye başlayan bir adamın hikâyesi.Uzun süreli ilişkisini yeni bir aşamaya taşımaya hazırlanan genç adam, dağılmış ailesinin izlerini kendi hayatında temize çekmek isteğ

Geçmişe Yolculuk Başlıyor, Okul Gezisi Bir Serüvene Dönüşüyor... Boğaz'ın akıntısında sürüklenen zaman, tarihi geri sarmıştı bir anlığına... Bu karanlık, bugüne ait değildi sanki... Işıklar yavaş yavaş solup giderken Çanakkale'nin eski zamanları geri geliyordu. Sezgin, Nehir ve Ali, hiç ummadıkları bir şekilde, tarihin akışını değiştiren bir zaferin içinde buldular kendilerini. Çanakkale Zaferi'ydi bu zafer. 1923 yılında kurulacak Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk kıvılcımları çakıyordu gözlerinin önünde. Okul g

Hayalle gerçeğin arasına sıkışıp kalmış metruk bir ev... Balıkçıların gözyaşlarıyla beslenmeyi alışkanlık haline getirmiş bir deniz ve sonbaharda sarhoş bir kasaba... Feryat'la Hazan'ın aşkı etrafında kasabalıların, balıkçıların, güzelliğini lanet gibi boynunda taşıyanların, sadece ölmek için içenlerin ve kaybedenlerin öyküsünü anlatıyor Sonbaharda Sarhoş Bir Kasaba. Ansızın kabaran denizin karanlık suları, denizkızlarının ardı sıra gidip telef olan balıkçıların ruhları ve kanlı bir lanet dolduruyor bütü

Sessizce ölür Perişan'ın müdavimleri. Kimse anlamaz bile onların göçüp gittiğini. Masalarına bir bardak şarap konduğunda kaldırmıyorsa biri başını, işte o zaman okunur salası. Tüm umutlarını kaybetmiş bir futbol takımı, soyunma odasında son kez bir araya gelir. Büyük beklentiler, yıkılan hayaller ve bir kadehin dibinde son bulan yaşamlar uğursuz bir sis misali takımın oyuncularının etrafını sarmıştır. Teknik Direktör Puşkaş Sami bir yandan oyuncularını sahaya çıkarmak için cesaretlendirmeye çalışırken bir

Sayıklamalar, Ferhat Uludere'nin ilk kitabı. İnsanı etkileyen hikâyelerin olduğu bir kitap. Yaşamak yıllarla ölçülen bir şey değildir, ama bu öyküler sanki daha çok yaşamış birinin elinden çıkmış izlenimi uyandırıyor. Bu yüzden de hikâyeler yürek burkucu ve etkileyici. Ben şahsen, kimine önceden aşina olduğum halde hepsini okudum, sonra kimine bir kez daha baktım. Sonra da, uzun süre aklıma takıldıklarını fark ettim. Daha doğrusu aklıma takılan tek tek hikâyelerin kendilerinden çok, bir dünyaydı, Ferhat tar

Siz hâlâ Don Quijoteyi (Don Kişot) Cervantesin yazdığını mı sanıyorsunuz? Oysa Cervantes bile kitabın asıl yazarının Seyyid Hâmid Badincani olduğunu, Don Quijoteyi onun elyazmalarından oluşturduğunu itiraf etmişti... Peki; Cervantes öldükten sonra Seyyid Hâmid Badincani yazmayı bıraktı mı? Tabii ki hayır... Aziz Okuyucu!.. Cervantesin de dediği gibi insan zihninin yaratabileceği en eşsiz kitaplardan biri olan Don Quijotenin Üçüncü Cildi; Seyyid Hâmid Badincaninin yeni bulunmuş elyazmalarından oluşuyor. Sey

Ferhat Uludere'den unutulmaz bir Trakya efsanesi: 1001 Fıçı Bira Anne, ben nezarethanede kalacaksam bunun yüce amaçlar uğruna olmasını istedim hep, ama bir türlü olmadı. Hep sokaklarda içki içtiğim için içeri alındım. Başkomiser ne suç işlediğimizi sorduğunda, yanındaki memur küçümseyerek hep aynı cevabı verdi. Umuma açık yerde alkollü içecekler tüketmek. Anne, tek suçumuz buydu hayatta; umuma açık yerlerde alkollü içecekler tüketmek. Suçluyum ben Anne, oğlun sandığın gibi temiz, lekesiz biri değil, umuma

Sözlerim yok, yeminlerim, yalanlarım... Her çabam boşa çıktı ve utandım adımın çağrısından. Günlerdir, haftalardır, aylardır, belki de yıllardır aynı hikayede dolaşıyorum. Üşüyorum. Bitişikte bir kedi ağlıyor, cenazesi çoktan kaldırıldı oysa ki. Dumanlar arasında kesildi soluğu. Alevler yaladı ruhunu. Hala ağlıyor. Şehirle yok olmak istiyorum. Dİnamitlendi her yan, fitiller ateşlendi. Patlamadı dinamitler. Şehir ayakta hala, bir tek ben öldüm, yaşamak bir tek benim hakkımdı çünkü. Ferhat Uludere, sol