Bu satırları yazarken yanımda birkaç mum yanıyordu. Tam günlüğü kapatıp mumları söndürecekken mumun üzerine düşüp bir şekilde ölmüş küçük bir sinek gördüm. Eriyen mumun içinde sıkışmıştı. Mumu söndürdüğümde ve tekrar donduğunda içinde hapsolmuş şekilde kalacak. Her yanışında tekrar gün yüzüne çıkacak. Bu bana yaşadığım her şeyi nasıl düşünerek yeniden tekrar yaşıyormuşçasına hissettiğimi hatır- lattı. Mum gibi düşünmek… Sürekli yaptığım ve anlamlandırmaya çalıştığım o şey buymuş aslında. Peki ya mum gibi dü

İçinde bir şeytan yaşıyor. Baskılıyor olabilirsin. Görmezden geliyor olabilirsin. Belki de onunla yaşamayı öğrendin. Bunun doğru olmadığına herkesi ikna edebilirsin. Diğer yandan gülüyor değil mi? Biliyorum çünkü yalnız değilsin. "Siyah asaletin rengi derler bu durumda karanlık da asil. Peki aydınlık olmadan karanlığın ne önemi var?" Bu kitapta sadece karanlığı değil aynı zamanda her karanlığın içindeki aydınlığı ve her aydınlığın içindeki karanlığı bulmayı öğreneceksin.