Ben, sen ve o ile başlıyor her şey. “Kim o?” diye soruyoruz kapımız çalındığında. Türküm, Kürtsün, Ermeni. Dilde sürüyor yaşamın göze batan ayrımları: “Başka, Çingene’ye derler.” Ama “Bambaşka bir insandır,” dediğimizi yüceltiyorsak “O adam bir başka” dediğimizden uzak duruyoruz. Sonra “diğer” oluyor, “tuhaf” oluyor, “öteki” oluyor “o.” “Sığınmacı” oluyor aş veriyoruz, “mülteci, Afgan, Suriyeli” oluyor kaş göz ediyoruz. Cinsiyet ayrımı yapınca cinsel tercihleri de ötekileştirmek kolaylaşıyor. Kılık kıya