Sorgulama yetisini kaybettiğinde bir hiç gibi hissediyordu. Her boşluğa düşüşünde sorgulamaya başlar saçma sapan umutlar beslerdi. Umut onun bu hayatla başa çıkma yöntemiydi.
“Elif sana ne diyebilirim ki? Geleceğimiz hakkında istediğin cümleleri kuramam ben. Şöyle düşün, ölülerin geleceğini biliriz ama yaşayan ölülerin geleceği muamma.”
