Bu Zamlar Bana Karşı, üst üste gelen zamlardan bunalan vatandaş Arif Beyin tepkilerini kabare tarzında anlatan, güldürürken acıtan, düşündürürken güldüren bir oyun. Bir Yiğit Masal Kuranda, çok zengin olan halk masalı dağarımızdan seçilip derlenerek yazılmış büyükler İçin politik bir mesel-oyun. Sonsuz Operet operet librettosu biçiminde yazılmış, bir konservatuarın mezuniyet gösterisinde, hoca ve öğrencilerin sahne arkasındaki maceralarını sergileyen bu oyun, Sahne barış için

"Gerçekçilik" tartışmalarına yeni bir boyut ve canlılık kazandıracak olan bu kitap, "Brechtyen estetik"in ülkemizdeki ilk ve en önemli temsilcilerinden Yılmaz Onay'ın kapsamlı bir incelemesi ve manifestosu. "Gerçekçilik"in, bir sanatsal "akım" ya da 19. yüzyıla ait sanatsal bir "biçim" olarak görülmesine itiraz eden Onay, bu dar sınırların dışına taşıdığı kavrama zengin bir içerik kazandırıyor. Yalnızca kendine özgürlükçü, kendine demokrat örgütlü bir azınlığın demagoji ve yalanlarla yönettiği günümüz dünya

Sanatçı'nın Ölümü: Ustaca yazılmış, etkileyici bir oyun; Strinberg ile Fo arası... Psikolojik bir intim oyun, ya da vurucu bir sonla biten bir çeşit fars bile olabilecek felsefi bir oyun; akıllıca dengelenmiş... Jörg Mihan /Berliner Ensemble Dramaturgu) Arafta Kalanlar: Zengin buluşlarıyla oyun son derece güldürü dolu, zekice ve hareketli, am buna karşın içerik de oyun boyunca hiç yitirilmiyor... olayların birbiri ardınca gidişi harika. Haarlemstagblatt Karagöz'ün Muamması: Çok zevkli bir total tiyatro göst

Deneysellik, alışılmış tiyatro anlayışının sınırlarının kırılarak, tiyatro dilinin zorlanması, Yılaz Onay'ın bu kitapta yayınlanan tek kişilik oyunlarının (Karadul Efsanesi - Hücre İnsanı - Prometheia) ortak yanı. Yılmaz Onay'ın gençlik oyunlarında (Karakedi Geçti), diğer oyunlarından çok daha sıcak ve sevecen bir bakışla ve izah anlayışıyla karşılaşıyoruz.

Dilimi bilmiyor kimse Bilen bilmek istemiyor Dilim benim gözlerimde Gören görmek istemiyor. Romanın kimlik bunalımı yaşayan genç kahramanı duygularını böyle dile getiriyor, filmin şarkısında. Yazılar Filmatik´te Avrupa´ya çalışmaya giden baba-anne-oğul´dan oluşan bir ailenin öyküsü anlatılıyor. Fakat anne, gittikten hemen sonra yurduna geri döner. Baba-oğul orada yıllarca birlikte yaşarlar. Çocuk delikanlı olunca artık tam bir Hollandalıdır; dilinden, davranışlarından onu yabancı saymak olanaksızdır.

Yılmaz Onay bu romanda, 12 Eylül´ün karanlığında belli belirsiz başlayan bir ilk gençlik aşkının öyküsünü 2000´li yıllara taşırken, varoşlardan mutena semtlere, yanmayan sokak lambalarından holding gazetelerine uzanan sürükleyici bir toplumsal panorama çiziyor. Sanki iki ayrı sistemin birer gezegeni, yörüngelerinden kopup uzayda buluşmuşlar gibi hem çatışmalı, hem çekimli giden bu aşkın çevresinde, anneler, babalar, kardeşler, arkadaşlar, kendilerince yerlerini alıyorlar. Çukur yanaklı kız, işini kaybetmiş

Berlin’de sahnelemiş olan Şarkılarımız ölmesin üzerine Alman basınında çıkab bir yazıdan: “…Fantezi dolu kostümlerle, Türk danslarıyla ve hava yaratan müziğiyle, insanın kanına giren bu çocuk oyunu, barış için profesyonelce sunulan bir müzikal…” Oyuncular: 6 oyuncu 2005 / 58 sayfa / 12x19.5 cm İçindeki Oyunlar: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.

Yılmaz Onay, elinizdeki kitapta senaryo-roman denemesi yapmamış yalnızca. İlk sayfaları okuduktan sonra sizin de elinize kamerayı veriyor ve içinizden geldiğince merak ettiğiniz, olmasını istediğinize, çeviriyorsunuz kamerayı. Ve öylesine özgürsünüz ki ilk kez kahramanların isimlerini siz belirliyorsunuz. Baba, belki de kocanız Ahmet, belki amcanız Mustafa; anne, belki de Mualla Teyze´niz. Yaban-cı sizi acı acı güldürüyor. Bu topraklarda doğmuş, büyümüş, yaşıyor olmanıza rağmen, siz de nasıl ya-ban-cı ol

Deneysellik, alışılmış tiyatro anlayışının sınırlarının kırılarak, tiyatro dilinin zorlanması, Yılmaz Onayın bu kitapta yayınlanan tek kişilik üç oyununun ortak yanı. Kitaptaki tek kişilik oyunlardan olan, Karadul Efsanesi, Hücre İnsanı, Prometheiade kendimize yakın duyabileceğimiz, özdeşleşebileceğimiz insanlar yok; aynı zamanda başı sonu, düğüm noktası kesin çizgilerle belirlenmiş dramatik olaylar dizisi de yok. Bu oyunların dışavurumcu ve öznel boyutu, yazarın kendisinin bile hesaba katamayacağı denli d