“Fikrîye Ana ne olur yapma!” demişti minik çocuk. Ama hiçbir çocuk annesine ismiyle hitap etmez, en fazla “ana”, “anne” ya da “anneciğim” derdi. Aksanından da çocuğun buralara yabancı olduğu anlaşılıyordu. Bilgin şüphelendi, konuyu arkadaşlarına açtı. Uzun, “fazla hayalcisin” derken Bıdı Cengiz, “haklısın” diyerek Bilgin’i onayladı. Bilgin: -Nasıl olsa polis merkezi yakın. Kendi çocukları ise ailenin davranışlarından az çok anlaşılır. Değilse ortada bir iş var demektir, dedi. ACABA BİLGİN HİSLERİNDE