“Yunuslar sever, sevilmeden sever! Güzeli herkes sever, Yunuslar çirkini de güzel görüp sever! *** Yunuslar kıskanmaz, Hakk’ı sever paylaşır! Hakk’a sahip olmaya çalışmaz, Hakk’a ait olur! *** Yunuslar eline geleni dağıtır, Gönlüne geleni paylaşır! *** Yunuslar dedikodu yapmaz! Yüzüne söyler, hoş söyler, Tenkit gibi değil, tavsiye gibi söyler! *** Yunuslar ayıpları örter, noksanları gizler! Kusurları kendinden örnek vererek anlatır!” -Faruk Dilaver

Biraz önce ışıl ışıl parlayan yüzlere karanlık gönüllerin gölgesi düşmüştü şimdi. Adamcağız yürek dolusu kırgınlığıyla, “Açken insanın haline bakmaz, ilgilenmezsiniz de şimdi dalga mı geçersiniz?” demişti komşusuna. Sonra ailesini, kartal gibi açtığı kollarının arasına alarak, “Gafile kelam, nafile kelam,” diye mırıldandı. Birlikte sessizce evlerine girmişler, kapıyı kapatmışlardı. Bütün olup bitene şahit olan Ömer, biraz önce mutluluğun doruklarındayken, hüzün denizine dalmıştı. Vurgun yemiş gibiydi. Ramaz