Yirminci yüzyılın ilk yarısı özel bir zaman dilimiydi. Batı dünyası reformlarla biçimlenen ‘idari devlet’le tanışırken, doğu dünyası sosyalist devrimlerle ve ulusal kurtuluş savaşlarıyla yükselmişti. Bu farklı yolların tümünde devlet yapılarına, ‘rasyonalizasyon’ diye adlandırılan bir reform yoluyla biçim verilmişti. Rasyonalizasyon, siyasal kadroların yanı sıra akademisyenlerin ama daha çok araştırmacı bürokrasinin uğraştığı bir konuydu. Bu kitap, 1900-1950 yılları arasında devlet yönetimine yeni ve üretke

Türkiye’de özellikle 2010 yılı sonrası performans denetimi konusu, gerek kavramsal ve tarihsel gelişimi gerekse kuramı ve uygulaması bakımından bilgi karmaşasının bulunduğu tartışmalı bir konudur. Bilgi karmaşasının yaşandığı konuların başında performans denetiminin “bireysel performans ya da kurumsal performans denetimi” olarak anlaşılması ya da adlandırılması, sadece “3E’nin denetimi” olarak algılanması ve 3E ile ilgili tüm çalışmaların performans denetimi olarak değerlendirilmesi gibi sorunlar gelmektedi