ARDA, çok öfkeliydi. “Yine mi ödev!” diye söyleniyordu. Hem de bu sefer ödev konusunu anlatmakla kalmayacak, dosya kâğıtlarına el yazısı ile yazacaktı. Yazmak mı? Yazmaktan nefret ediyordu. Ne kadar da gereksiz bir eylemdi. İsminin anlamını öğrenmek ve bununla ilgili bir hikâye yazma ödevinden, zamanda yolculuğa uzanan bir macera Arda’nın öyküsü. Üstelik de sihirli bir kalem ve kömür rengi bir kedi ile birlikte! Ekim CANAY, “Arda’nın Kalemi” ile çocukları, eğlendiren bir maceraya ortak ederken, içler

Dev bir portakal ağacı… Bahçenin en kıymetlisi. Çünkü dedesinden kalmış Macit Bey’e… Ve Macit Dede’den de torunlarına armağan… Parıl, Selin, Melek ve Arda. Dededen toruna aktarılan tek şey değil bu ağacın gölgesinde anlatılan hikâyeler… Her tohum, her torun için yeniden çimlenecek, büyüyecek ve mis kokulu yeni bir portakal ağacına dönüşecek. Hikâyeler gibi portakalların mis kokusu da nesilden nesile geçecek. Ekim CANAY’ın kaleminden hem doğanın hem de sevginin gücünü ortaya koyan, sıcacık ve portak

Tombak, bir kalem! “Yazıcılık” mesleği ailesinden geliyor. Dedesi Bilge Kalem gibi farklı ve güzel yazılar yazmak istiyor. Ama bunu yapmak için çok çalışması gerek! Üstelik Tombak, yazdıklarını hiç beğenmiyor. Bilge Kalem’den bu konuda öğreneceği çok şey var. Yazıyı kim icat etti? Çivi yazısı da nedir? İlk kalem nasıl görünüyordu? Kalem Tombak, tüm bunları öğrenirken aslında atalarını da keşfediyor. Ve bu keşfe çocukları da davet ediyor! Ekim CANAY, özellikle yazmayı yeni öğrenen çocuklara, kendilerinden

O bir Rus finosu!Onlara bir yeri emanet edebilirsiniz. Harika bekçilik yaparlar.Tehlike hissettikleri an, havlamaya başlarlar!Yerlerini kimseye bırakmak istemezler.Çöp tenekesini devirmek, ayakkabıları kemirmek, bahçedeki gülleri yemek, aslında özel zevkleri arasında değil.ÇAKIL, sadece kendini anlatmaya çalışıyor!“Elif abla! Beni bırakma!”İnsanların anladığı ise şu:“Hav, hav, hav!” Ya da… “Hır, hır, hır!”Hayvan dostları için eğlencelive empati dolu bir hikâye!Onların duyulmaya ihtiyacı var. Ve sevilmeye…He

Mavi Kelebek Cino, o sabah kahvaltıda yoktu. Nereye kaybolmuştu? Yoksa Çiçekler Adası’nın dışına mı çıkmıştı! Tüm kelebekler Cino’yu arayadursun… O, Saka Kuşu Pıtrak ile çoktan bir maceraya çıkmıştı. Adadan izinsiz ayrıldığı için Kral Mavi Kelebek’e ne diyecekti! Ah o mor ağaçlar… Cino’nun hayallerinden hiç çıkmayacaktı.