Yaşamın en masum dönemi, çocukluğunda açılan yaralar, geçmeyen yaralardı. Onların çocukluğuna yaralar açılmıştı, emareler bırakılmıştı ruhlarına. Onlarla yaşamaya çalıştılar. Güçlü olmaya çalıştılar. Canları çok yandı. Yaşayamadılar. Düştüler, tekrar ayağa kalktılar. Çocuklukları geçmişlerinden çığlık attı, onlar susturdular. Susturmak zorunda kaldılar. Tüm duygulardan vazgeçtiler. Ta ki geçmiş karşılarına çıkana kadar. Uzay ve Efsa Dolunay’ın karşılaşması, bir devrin bitişi, diğerinin başlangıcı gibiydi. Y