Klasik Arap edebiyatında âyet ve hadislerin parça parça veya bütün olarak metne ve konuşmaya yerleştirilme sanatı olarak bilinen iktibâs büyük bir önemi haizdir. Pratik bir olgu olarak Hz. Peygamber ile başlayan iktibâs ilk başlarda sadece Kur’ân, daha sonra ise Kur’ân ve hadis merkezli bir alıntı tekniğine bürünmüştür. Bu edebî sanat başta şair ve edipler olmak üzere muhtelif kesimlerin kendilerini haklı çıkarmak, görüş ve düşüncelerini desteklemek amacıyla ilahî kelâmı referans göstermede bir araç olmuştu