“Yıllardır görmediği bu ismi görmek bile, onu sarsmıştı. Bir yandan onu ne kadar özlediğini anlamış, adımlarını hızlandırmıştı. Bir müddet çantasını yere koyup mezarının yanı başına oturdu. Harfleri, mermer taşları, nemli toprağı uzunca inceledi. Öylece bakakaldı. Toprak, soğuk bir duvar gibi oradaydı. Keşke bir saniye de olsa, açıp bakabilseydi. Bir kez gözünün önüne getirebilseydi. Artık içinde onu yiyip bitiren suçluluk yerine, katıksız bir özlem duyuyordu. Ölüm, hiçbir zaman değişmeyecek bir ‘Hayır’ cev