Pişti GulüCinüKavil ü Li Dor Kevjalan berhemeke nu ji Osman Mehmed, Siwareki Beniştiman. Ji şi'reke: em bi diyari şareki ketin re bi ser hev de diqulibîn li ber derwazeyen şar eşireke winda em peşwazi kirin naven xwe yen bere ji bir kiribûn digotine xwe Bedawiyan pirsin ji min e siwar ke xera kir tevna pire, heval? siwareki di peya bu u hate peş, got min! ew birin bi ali xwe u rispiyek ji nav wan: pişti heft geren hive dê ciza le bete birîn! u binevş u nergiz u sosin avetin ber hespan

toza ku tevnepîrek vegirtiye ez bim vêga şevê rakiribe pehniya xwe ji ser eniya min bayekî min bibe nemaye eniya min li rex jibîrbûnê razaye mêşa ku ji zû ve kişiyaye tevnê hêdî hêdî dimire di devê min de

ez ê vegerim bin wê heyva zer cardin ez ê xweliya ku min di cêrê rabirdûyê de hilandiye ji nû ve bang bikimê ew ê xwe li ber lingên min daweşîne ji hilma cinan û evnika titûnê ez ê wê li ber lingên Xwedê raxim ji bo nimêja xwe ya pêşîn bike li ser ji hişê xwe yê winda re wê gavê matmayîna melayketan wê kîjan mar bikare bîne ziman wê gavê ez ê ji kîjan enîşkê dîq bikim ji mirinê re