Bir deli sadece, yalnızca, asla, bizatihi deli değil; bir şehrin hafızasıdır. İnsanlığımızın vicdanıdır. Merhamet adlı bir delikli çalgıdır. Ney gibi!.. Bir deli öldüğünde bize ses veren delikler bir bir kapanır, ahenk yok olur Acımasız bir dünyanın vicdan ışıkları olan bu güzel insanlardan, aklı başında olanlardan öğrendiklerimizden daha çok şey öğreniriz. Çünkü, o kadar gerçekçi ve yalındırlar ki gördüklerini söylemezlerse dilleri çürür. Yalandır yaşadığınız yalan diye haykırırlar yüzümüze. Yoktur şu

Yalan yaşar, yanlış ölür bu ülkenin çocukları. Bu söze inandığım günden bu güne çok savaş gördüm. Çok aşık gördüm. Sevişmelerin bini bir para zamanlara erdim. Tanrının dünyadan el etek çektiğini söyleyen ihtiyar öleli çok zaman oldu. Geriye dönüp baktığımda, iyi çocuklar görüyorum yollara düşen... Sevdikleri ve inandıkları için derilerini hırpalayan, gözleri alev alev çocuklar. Her neyse; iyi olan, sevindirici olan her ne varsa motorumun sesiyle birlikte geride kalıyor... Elif'i, sırtıma bir haç gibi yükled

Bir kadın vardı; kınanmış. Bir kadın vardı; âşık. Bir kadın vardı; sabır taşı çatlamak üzere olan. Bir kadın vardı; dünyanın en güzel erkeğine sevdalanmış. Bir kadın vardı; adı güzelin yanına yazılan. Bir kadın vardı; hikâyesi bin yıllardır anlatılan. Bir kadın vardı; günahının karanlığına hapsedilen ama ruhundaki izlerden haber verilmeyen. Bir kadın vardı; aşkın dört halini de yaşadığı halde günahkâr diye damgalanan. Bir kadın vardı; sevdiğinin yalnızlığında. Öyle ya, insan sevdiğine benzerdi O kadın savu