İyi olmanın acı çekmekten başka bir şey olmadığını mırıldanıp durdum. Kendime ağlayacak kuytu yerler aradım. Her yerde benden önce gelenlerden özür diledim. Hiçbir şeyi görmemezlikten gelmedim. Bütün her şeyi kendime gizleyerek yaşadım. Sorunlarımı sırf herkes gülsün, eğlensin diye bir fıkra gibi uluorta anlatıp durdum. Ah ne çok insan güldürmüşüm, ne çok kişiyi mutlu etmişim. Uyumsuzluğum itaatsizlikten ve karşı çıkmaktan olabilir mi diye de çok düşündüm. Sonra bıraktım kendimi kim alırsa onun oldum. Sınıf

Kendini mutsuz etmek için çırpınan kalabalık! Hayal kurarken ağlandığını, yalnızlıktan gölgelere sarılıp uyunduğunu, uzaklara bakarken gözlerin ıslanıp dudakların titrediğini biliyorum... Biri bana dokunur belki, biri gerçekten sever diye ümidin yitirilmediğini de biliyorum. Mehmet Çağ Çağ; Herkesin paye peşinde paralandığı, kendine yalan madalyalar, nişanlar taktığı zamanların başlangıcında, paye versen paralayacak bir zır anarşist. Lale Müldür; Onda en alakasız şeyleri bir araya getirme yeteneği var. Ya

Bakma öyle telaşlı Ruhumu acıtıyorsun Şimdi kendimden çıkıp gitsem Şimdi senden çıkıp gitsem Ağaçların, böceklerin, gecenin memleketine Bir yoksulun çatı katında Doğum uykularıma kavuşsam yeniden Bir karınca ayağımı ısırsa Korksam bir kertenkelenin hışırtısından (Arka Kapak)