Beni mutfağa götürdü ve buzdolabının kapağını açtı. Bakın Tamer Bey bakın. Buzdolabını her hafta ağzına kadar dolduruyorum. Çikolata mı dersiniz, şeker mi dersiniz, süt, peynir, sucuk, et mi dersiniz. Hepsi bol bol var. Bu çocuğun daha derdi ne anlamıyorum. Adam olmadı gitti. Aç değil açıkta değil yahu. dedi. Bu sırada çocuk da mutfak kapısının önünde, başını öne eğmiş, babasının bağıra çağıra konuşmalarını dinliyordu. Dolabın kapağını kapattım. Çocuğun karnından önce kalbini doyurmalı. Aç karnı doyurmak

Belki birgün bir misafir gelir diye kapıları kilitli yürek odaları var onların.En özel çay bardaklarını, tabaklarını, çatal bıçaklarını hiç kullanmadılar. Hepsini kutular, naylon torbalar içinde misafirlere sakladılar.Evlerinin en büyük ve en rahat odalarında oturmak yerine, orayı özene bezene döşeyip, kapılarını kilitleyip, adını misafir odası koydular. Sonra kendilerini daracık odalara hapsettiler.En güzel masa örtülerine, kırlentlere, yastık yüzlerine, çarşaflara ve işlemeli havlulara dokunmaya kıyamadılar.E

''leyla'yı leyla yapan mecnun'dur'' dedi. yanlış duyduğumu sanıp ''efendim?'' diye sordum. ''leyla'yı leyla yapan mecnun'dur''diye tekrarladı. benim salak salak baktığımı görünce ''seni sevendir seni güzelleştiren, yoksa çok çirkin bir herifsin sen.'' diye devam etti. ''eyvallah...'' diye tebessüm ettim. ''bak, ben de seni sevince nasıl da güzelleştin'' diyerek cebinden bir izmarit çıkardı. tam çakmağımı alıp yakacakken garsonun bakışlarını görüp vazgeçti. ''sen güzel misin peki?'' diye sordum. ''şimdi evet