Yazı yazabilmek, onu kitaba dönüştürebilmek zor. Öncelikle bir şeylere güvenmek gerek. Kendisi yaşamamışsa, birikimi yoksa ne yazacak insan, çok zorlanır. Bir de daktilo veya bilgisayar olmalı, ben 2000-10 yılları arasında daktilo ile yazmıştım tüm yazılarımı. Bilgisayarım yoktu o zamanlar. İlk kez F 7-33 Mannheim adresimdeki Alman komşu hanım sayesinde bilgisayarla tanıştım, onun yardımıyla öğrendim bilgisayarı. Ona çok minnettarım. Daktiloyla yazdığımı söyleyince bana acımıştı, o önerdi bana bilgisayarı,

Adama Bak Ya Allah’ın lütfu Ne kadar uzun Ömür vermiş Onun ise Ne şükrü var Ne duası Ne de edası. Sen ne onun gibi Ne de ona benzeyenlerden Olma sakın Ayhan

Sen hep aynısın Ben ise Bıraktığın gibi Öyleyim işte Unutmayacağım senin Hayır deyişini Seni her isteyişimde. Ben hep aynıyım Sen de Hiç değişmemişsin Bak yine Karşı çıkıyorsun İsteklerime.

Hayallerimi tükettim kardeş. Bu kitabımda gerçekleri yazdım. Yazdığım gerçeklerin arasında yediğim çok yıldızlı kazıklardan da söz ettim. İlgi ile okursunuz artık.Sokağa atılan Eurolarım, garibanlara dağıttığım eşyalarım oldu. Ülkemde yaşamak istedim, denedim yapamadım. Yapardım da söz verenler kalleş, korkak, yalancı ve çıkarcı çıktı. Yemin ederim. Bu kez Hamburg’a değil, Almanya’ya ilk geldiğim Mannheim kentine döndüm.2017-18-19 çok çileli yıllarım oldu. 2020’den de ümitli değilim.Olanlar sanırım Allah (c

Şükür Ya RabbiAşkının ateşi gönlüme çökmüştü. Davranışlarıma herkes hayret etmişti. Mescid-i Haram, Kabe’de İbrahim (a.s.) makamında mekan bile nasip ettin şimdi. Sana şükürler olsun ya Rabbi.Asya, Avrupa, Afrika, Arap yarımadasını gezdim. Nasip etmeseydin gidebilir miydim? Bana sonsuz nimetler verdin, sana şükürler olsun ya Rabbi.Dünyanı sevenlere delisiniz demedim. Mezarıma ne biçim mezar mı derim. Senden gelen her şeye boynumu eğdim. Sen bana öl de ölürüm ya Rabbi.Azrail’e emrini verdiğin anda sevinç çök

Kitaplar eleştiriler alabilir, o sözler olmasaydı, şu cümleler kurulmasaydı, bu şiir girmeseydi vs. yazardan nasıl bahsedilecekti? Korkma yazar birader veya Ayhan sadece denize, gölü, çamura, pisliğe düşülmez. Deryaya da düşebilir insan. Ben edebiyatı tarifsiz bir deryaya benzetiyorum. İçerisine düştünüz mü yüzmesini bilmiyorsanız batarsınız. Derhal çıkın, yani kavramlar şöyle ya çıkacaksınız, ya batacaksınız, ya da yüzeceksiniz. Bana batıksın Ayhan diyenler beni sinirlendirir. Ben yüzmeye çalışanlardanım.

"Türkiye'm Sen Bir Ömre Bedelsin" adlı kitabımı iyi temenni ve güzel duygularla sizlere sunuyorum. Ülkemiz, Kıbrıs dahil çok büyük bir kültür ve gezi coğrafyasına sahiptir. Salt bu gezileri planlarken ve ülkemizi gezerken tarihimizi ve kültürümüzü de iyi tanımalıyız. Farkındalık yaratmak için o yörenin insanları ile tanışmalı ve dostluklar edinmeliyiz. Bu ülke hepimizin! Muhteşem bir ülkede bulunuyoruz. İnanılmaz bir kültür ve turizm zenginliğine sahibiz. Ama bu zengin yönümüzü çok iyi değerlendirdiğimiz

Alışveriş yapıp eve getirdiklerimi yerleştirirken aksilik çıkartanları öncelikle yerim nasıl! O bir balık da olabilir, fırlasın düşsün de yerlere bakalım görmüyor mu gününü. Tavaya girmiyorum. Elmaları filesinden meyveliği çıkartırken sağa sola dağılanları olunca bunları yazmak aklıma geldi. Bir de satın alıp eve getirdiğim yiyeceklerden birisi o ülkenin değil miymiş, tüh tühlerim havada uçuştu. oturduğumda bir süre onları nasıl yerimi düşünmüştüm. Çöpe bassam, biliyorum Allah'ımın (c.c.) gücüne gider ve s

Hayallerim tükenince bu kitabımda gerçeklere yöneldim. Okursunuz okumazsınız siz bilirsiniz. Bana sorarsanız her yazılan okunmalı derim. Okunmazsa yazara haksızlık veya ayıp olur, onca emek var çünkü. Ayrıca yazarın bir, birkaç okuyanı illa ki çıkacaktır düşüncesindeyim. Kitabımda neler yazdım inanamazsınız, ilgi ile okunur diyorum. Satmazsa, okunmasa da canım sağ olsun ne yapabilirim. Okumayana ne yazsanız azdır zaten. Sözlerimi uzatıp sizleri sıkmak istemiyorum. Kitabımı iyi bir performans göstererek iki

Sayın okurlar; Kitabım 2005-2012 yılları arası Ayvalık'a tatile geldiğimde yazdığım öykü, şiir ve sözlerimin birikimi ile gerçekleşti. Kitabın başlarında 2000'li yıla ait birkaç sözün bu kitaba nasıl girdiğini merak ettim açıkçası. Oysa ben, 2005-2005 yılları arası Ayvalık'ta yazdığım öykü, söz ve şiirlerimi yayınevsiz, editörsüz kendi imkanlarımla benim de bir kitabım olsun kavramıyla (piyasada satılmıyor) şunlar olmasaydı, şu öyküler öne çıkartılsaydı gibi bir dolu hataları olan Ayvalık'ta Yalnızım (öyk

Sayın Okurlar; Ben kanarya merakına 1969 yılında Almanya - Mannheim'de başladım. Her geçen gün sempatik, cana yakın, iyi ötebilen bu kuşa karşı ilgim artmaya başlamıştı. Fırsat buldukça şehrimizdeki hayvan satan mağazalara girer kuşlarla ilgilenirdim. Hayvan merakı bana rahmetli annemden miras kalmıştır. Annem hayvanları çok severdi. Ankara'daki evimizin bahçesindeki kümesimizde çeşitli kümes hayvanlarımız olurdu. Ben çocukken onların bakımlarıyla ilgilenirdim. Almanya'daki hayvan merakım ise onları sadece

Ben sadece ıslak buzlu yollarda kayarak düşenleri değil, futbol oynarken faul yaparak düşürülenleri Kabede Tavaf yaparken düşenleri de kaldırmıştım. Kendisini doyasıya sevmeden hakkın rahmetine göçen şişko bir annem vardı. Okul sıralarında zaman zaman dayak yemelere kadar giden yaramazlıklarım için af dilemek istediğim ilkokul öğretmenim çoktan hakkın rahmetine göçmüş olmalı. Gençlik yıllarımda bana harçlık vermeyen anneme "sen dünyanın en cimri annesisin" diyerek kızdığım annem ben evlenirken kolundan çıka

Öykülerimde, okuyanlara yaşama sevinci vermemi, insanları iyiliklere yöneltmemi istiyor. Kitabı yayımladığımda okuyan dertliler, yoksullar oyalanır, kitabın zevkle okunur diyor. Belki kitabı okurken kendilerini o kadar kaptıracaklar ki iftar vaktini bile geçirecekler diyerek beni motive etmeye çalışıyor. Saçmaladığım kesin, yazma arzusu aslında benimkisi. Bir konu arıyorum, o da bu kitabımda ramazan oldu. Divanları olan şairler, bir sürü kitabı olan yazarlar, sadece birkaç bestelenmiş şiiri veya çok satmış

Balıkçılara en büyük balığı siz tuttunuz diyerek ödüllerin verildiği bir dünyada, tutulmaya muvaffak olunmuş hangi büyük balığı bir Allah'ın kulunun kurtarma çabası gösterdiği görülmüştür ki sorarım sizlere! O balıklar, üstelik resimleri çekilmiş, filmlere alınmış izletilmiş, yakalayanlara ödül verilmiştir. Rüyada da olsa o yarı canlı balığı kurtarmayı neden düşünmedim, kendi kendime "Ayhan sen Arjantin sahillerine vuran balina balıklarının kurtarılma çalışmalarına katılsan da balıklar seni affetmez aslanım

Ben de vardım Mannheim o dört yüz yılın içerisinde tam otuz sekiz sene, senin hiç haberin yoktu, kenarlarındaydım zaten, bazen de köşelerinde.Ben de kutladım senin dört yüz yıl jübileni. Güzel hayallerimle, hatıralarımla, sende yapmak istediğim temiz düşüncelerimle. Seninle birlikte bir dolu hayallerimiz vardı, benim seninkilerden, senin benimkilerden haberimiz yoktu. Senin dört yüz yıl hayalin bugün gerçekleşti, ya benimkiler? Emeklilik hariç hiçbirisi gerçekleşmedi. Sonuçta sen dört yüz yıla vardın, çok h

Kitabımda güzel çalışmalarım var, beğenecek ve zevkle bir solukta okuyacaksınız. Öykülerimi gördüğüm rüyalardan girdiğim hayal âleminden derledim. Terasınızda, balkonunuzda, sahilde, piknikte, seyahatlerinizde kitabımı okumaya başladığınızda zamanınızın nasıl geçtiğini anlayamayacaksınız. İçerisinde bir dolu öykü, ilginç bulacağınız sözlerim var. Ne kadar uçuk olsalar da onlar benim hayallerim, rüyalarım. Kendi kendime söz verdim. Bir şekilde sizlere gördüklerimi anlatacağım. Rüyalarımda, hayallerimde

Kafamda bir sürü şey var, bir şeyler arıyorum. Ellerim cebimde, Mannheim kazan, ben kepçe dolaşıyorum. Karşılarda bir su deposu gözüküyor, ona doğru yürüsem, sonra sağa dönüp istasyona giderim. Etrafımda vitrinler var, hayatım boyunca çok ender girdiğim dükkanların vitrinleri onlar. Hayatım boyunca dediysem, şöyle özetlemeliyim: yaşım altmış sekiz, 1966'dan bu yana Mannheim'da yaşıyorum. Tramvayların hızlarını düşürerek geçtiği caddelerdeki sinemalar ve lokantalara bakınca bir zamanlar birkaç kadınla onla

Uçsuz bucaksız, düzlük bir arazide kalabalık insan kitleleri var. Göç yollarını gösteren büyük haritaları inceleyerek yapılan anlatımları dinleyenler arasındayım. Mahşer yerindeyiz sanki; öylesine bir kalabalık. Anlatımları yapan grup liderleri - onlara coğrafi bilgileri yüksek düzeyde kişiler de diyebilirim - ellerindeki ince uzun çıtalarla, birkaç haritanın üzerinden anlatmaya devam ediyorlardı. Anlatılanları dinleyip, gösterilenleri izliyorduk. Herkes, birazdan başlayacak göçe hazır gibiydi. Haritalar ik

Yazarımızın farklı bir anlatış tarzı ve üslubu var. Kitaplarının beğenilerek okunacağını düşünüyoruz. Ayrıca hayal âlemine inananlardan birisi. Çalışmalarını, kurgularını zaman zaman o âleme girerek, oradan derledikleriyle bir araya getirdiğini söyleyenlerden. Sağlığı imkân verdiği sürece; şiir, söz, öykü çalışmaları yapacağını söylüyor. Eserlerini bugüne kadar gerçekleştiremediği için üzgün. Çok geç olsa da birikimlerini kitaba dönüştürmeyi başaran Ayhan Uçar 1994 yılında şiir, söz, 2000 yılında öykü çalı