Nar bahçesine sığındık.Kırmızı bir elmayı paylaşmıştık gelmeden önce.Her geldiğimde kavun kokusu alıyorum ben bu tarladan, dedim.O da dedi ki, büyük babam kavun ekiyormuş yıllar önce buralara, ondandır.

Seni Sevmek için yazıyorum. Pat diye hayat denen alana atılıvermek. Kaşla göz arasında. Kısacık bir hikâye, uzunca bir roman. Ahıskalı erkeklerin öksürükleri gibi kopuk kopuk. Matematikten uzak, coğrafyalara yabancı, çok yanıyla ilkel. Dedemin dediğine göre kaygılanmak için herhangi bir neden yokmuş şu dünyada. Devletler her zaman on sekiz yaşında ve ateşli olurmuş. Yanmamak için ateşten uzak durmanın daha akla yakın olduğunu söylerdi. Babam, üstüne iyi oturan düzgün bir ceket aramıştı ömrünün son yıllarınd

Bu kitapta hiç soru işareti ve ünlem kullanılmadı. Noktalı virgülle üç nokta da öyle. Sorular kendini belli eder, kızgınlıklar boy verir ya da kızgınlıklara yer verilmemelidir, diyerek belki. Fazla birbirine bağlanmadı cümleler ve devamı geleceğine dair ipucu bırakılmadı satır aralarında. Virgülleri de azaltarak dilin sadeliğine vurgu tamamlandı. Remzi Karabulut böyle aktardı bana bu öykü kitabını. Unuttuklarını, atladıklarını da ben temizledim. Bazı satırlarda zaten akış tamdı, sıralanış öyle kusursuzdu

Aslı'nın, Saadet'e Martı demiş olmasının elbette bir nedeni vardır. Martı, Aslı'ya sığındığı gün, Mümkünse bana küçükken sölediğin gibi yine Martı de, olur mu Aslı abla? demiş olabilir. Belki de bizim hiç aklımıza gelmeyen başka bir nedeni vardır. Paramparça olmuş hayatın hikayesi ancak ufak tefek parçalar halinde anlatılabilir. On sekiz yaşındayken kaybolmuş genç ve güzel bir kız. Kaybolmasından sonra, babasının, annesinin, yakın komşularının, liseli gençlerin, mahallenin delisinin, kısaca Saadet'i tan