Felsefe, yaşam, ölüm meseleleriyle her bilimden daha çok ilgilidir. Onun için tinsel yaşamımızın doğal gelişiminden doğmuş zihinsel bir eğlemdir. Bilimlerin gelişmesiyle gereksizliği değil aksine gerekliliği sabit olur ve bilimsel gelişmeleri oranında önemi artar. Çünkü bilimlerin düzenleyicisi odur. Hiçbir bilim evren ve yaşam hakkında felsefe kadar kapsamlı dolayısıyla eylemlerimiz ve emellerimizle uyumlu bir kuram oluşturup pratik bir ilke veremez. Aklın en son akıl edebildiği şey kendisi olmuştur. Öncel

"Tanzimat'tan sonraki yıllarda Türk şiirinin yenileşmesinde ve Avrupaî bir mahiyet kazanmasında en büyük rolü oynayan, devrinde "Şâir-i Âzam" diye tanınan Abdülhak Hâmid'in Makber, Ölü ve Bâlâdan Bir Ses adlı eserlerinden yola çıkılarak kaleme alınan Abdülhak Hâmid ve Mülâhazât-ı Felsefiyesi, şairin felsefî fikirlerinin tahlil edildiği dikkate değer bir eserdir. Feylesof Rıza Tevfik'in Türk edebiyatı tarihinde ilk defa bir şairin felsefî düşüncelerini farklı yönlerden ele alıp incelediği bu tahlil denemesi

Bu büyük mütefekkir ve büyüleyici şair [Şebüsterî] zihnimi çok meşgul etmiş olan tasavvuf erbabından biridir. Bundan yaklaşık yirmi dört sene evvel, fikirleri ve manevi şahsiyeti hakkındaki incelememi bitirmiş ve meşhur Gülşen-i Râz'ını dikkatle şerh etmeye başlamıştım. O zamanlar Peyâm-ı Sabâh'ın edebi kısmında onun şerhine dair iki üç makalem de basılmıştı. O esnada felsefe tarihinin Şark âlemine ilişkin kısmında tasavvuf ile scolastique, yani medrese felsefesi sahalarında ele almış olduğum incelemeleri ş

Öznelci bir şiir anlayışını benimseyen Rıza Tevfik, dış âlemdeki varlıkların benliğinde uyandırdığı tesirleri aksettirmek suretiyle, izlenimlere dayanan bir sanat anlayışını savunmuştur. İlk şiirlerinde yoğun bir şekilde aşk, tabiat, ölüm, varlık, yokluk gibi temaların yanında vatan sevgisi, tarih ve mâzi hasretini dile getiren Rıza Tevfik'in, 1922'den sonra yurt dışında yazdığı şiirlerinde ise daha çok gurbet duygusunun hâkim olduğu dikkati çeker. Serâb-ı Ömrüm, Feylesof lakaplı Rıza Tevfik'in ilk defa 19

Ben itiraf ediyorum ki, Türklerde Nakşi-i Akkirmani'nin bir şiirini misal olarak arz edebileceğim. Hatta iddia edebileceğim ki, sufi şairlerde bu konu binbir şekilde ifade olunmuş sıradanlaşmıştır. Felsefe tarihi ve incelemeleri için pek değerli ve önemli vesikalardan sayılan bu manzumenin her noktasını size-özetle olsun- şerh etmeliyim. Sokrates bu manzumeyi görebilmiş olsaydı şüphesiz takdir ederdi., çünkü bütün kendi diyaloğunun ruhunu arz etmektedir. Yalnız Nakşi-mutasavvıf bir şair olmak sıfatıyla tabi

Rıza Tevfik, yakın tarihimizin en ilginç kişiliklerinden biridir. II. Meşrutiyet devrinde sivrilmiş bir politika adamı, şair ve filozoftur. II. Meşrutiyet´in ilan edildiği günlerde İstanbul halkına günlerce hürriyet hakkında nutuklar atmış, İttihad ve Terakki Fırkası´nın Edirne mebusu olarak Meclis´e girmişti. Pervasız hareketleri ve görüş ayrılıkları yüzünden bir süre sonra parti ve partili arkadaşlarıyla yolları ayrıldı. 1912´de Meclis-i Mebusan´ın feshinden sonra politikadan uzaklaştı. 1918´de, Tevfik Pa

Bir filozofun önem derecesini, hayatı boyuncaki başarılarıyla takdir etmek pek doğru değilse de, şurası da kesindir ki, felsefi teorilerinin haddi zatında hakikate yakın olsun olmasın, hayata anlam ve değer veren pratik hükümleriyle ölçülmesi gerekir. Zira insanlık vicdanının intiyaçlarının nidasına cevap vermekle hayat meselelerine ait endişeleri geçici olsun tatmin eden ve tereddütlü insanlığa yeni bir hareket hattı göstermek için yol açan ve yeni bir davranış ilkesi veren işte bu hükümlerdir. Mösyö Be

Meşrutiyet döneminin tanınmış felsefeci ve şairi olan Rıza Tevfik'in Felsefe Dersleri adını taşıyan bu eseri, yazarın "Rehber-i İttihad-i Osmani" Özel Lisesi'nde verdiği derslerin bir kitap haline dönüştürülmesi ile meydana gelmiştir. Eser, Kader Matbaası tarafından 1914 yılında basılmış olup, tarafımızdan yeni harflere aktarılmıştır.