Kutsal bir kitabın kapağı kapandı, gökyüzü kapandı, elim elimde kalan Bizden eskidir bildiğimiz bütün talan, iç geçirdim, söz geçiremedim Hızlı hızlı koşan ceylanlara, ağır konuşan tanrılara, bilmez çocuklara Vahdeti vücut diyecek oldum, bizim buralarda her çeşit yıldız mevcut Mevcutlu getirdiler kollarımdan, omuz başlarıma kadar gövdemi Önüne bıraktılar beni, hani melakeler beyazdı, şeytan sipsiyah Küstah dedi ya bana her taraftaki sesler Ben dedim pamuk şeker kadar çocuğum kaleme oyunla erdim Tükenmez kal

“... Yaz gider gelirdi, yıldızlar gelirdi, sabah gider gelirdi, Aklımda Sabahın kokusu Sabahın namlusu mu vardı? gez, göz, gördü görecek Bütün ufuklardan taşardı Vaktini isabetle Günler uzardı, daha da uzardı, soluklar uzardı, kalem yazardı Tek kelimeden ibaretti Bitti …”

(...) Gökyüzünün Gözleri maviydi Ateşi kızıl Böyle bir günün ortasında delirdim Duvarımda onikiye toplayıp saatleri İki elim birbirinden deli İki elim bir delinin elleri

Yanılgı nasıl yenilgi olur?… Tercihler, yaşam ve dil nasıl birlikteliktir?… Tahta direklerdeki elektrik telleri, taşranın hüzünlü sarı solgun ışığını taşırken nasıl gerilir ve pörsür?… “Hazır ol!” ile “Sağa dön!” komutlarındaki nasıl bir hazırlık ve nasıl bir dönüştür?… Üstteki satırlardaki örnekler gibi çoğumuzun bilip de belki pek üzerinde düşünmediğimiz -ya da başka bir açıdan alışıp düşündüğümüz- temalar, nesneler veya kelimelerle gergin bir gezinti. Işıltısız süssüz püssüz olan, zorlayan; sevilip i

Sizin evde ayna kırılmış dedi, zaten kırılasıymış, çiçeğinize de büyü katmışlar Sen bilirsin dedim, sen delisin de dedim, ben ne bileyim dedim, ne diyeyim bilemedim. Saat ikide dedi, ben uyurum zati dedim, o zaman üçte dedi, ya sen delinin birisin dedim Sen kalk dedi, zaten birisin dedi, daha yer var Toprak suyu çekiyor o gibi bi şey dedi, çekmezse su zayi oluyor. Peki kızıl ordu dedikte kızıl dağılıp gitmeyecek bi'şey mi dedim Sizin evde ayna kırılmış dedi bütün geceyi çizmiş kırık sesleri Bi keresinde o

HEY GİDİ KARADENİZ Özcan TEMEL Doğu Karadeniz'i yeşil ve mavinin tonlarında biçimlenen, derinleşen renkli, coşkulu, duygulu bir tabloya benzetirim. O tabloda önde deniz, ardında dere boyu kıvrılıp uzayan yemyeşil vadi; arkasında mavi göğe yükselen tepeler, ileride ak bulutlar... Güneşli aydınlık günler, yağmurlu günler; sisli, dumanlı, karlı günler. Her mevsim ayrı bir güzelliktir, her mevsim ayrı bir coşku. Hareketli yaşamı, çabukluğu, sabırsızlığı, hızlı düşünmesi, aceleciliği, sevgisi, merhameti, öfkesi

Yani! Saat üç ileri gelenlerinin geçmişi, veryansın şefzadelerinin geçmişi, çatladıkapıların geçmişi, ilkincilerin geçmişi ve ilk ateşten çıkan duman bir örüntüye dahil olabilir. Köşesine çekilmiş şair deli değil de nedir, yazdıkları büyücünün üfürdüklerinden daha mı şiirdir. İnsan neyi defalarca yapsın bir kanaatin içindedir. Kanaat dizimini kainata ben benzetmedim. Velhasıl çatladıkapının arkasındakiler önüne döküldüklerinde çatladıkapı kanaati, nizam ile yitecektir. Hayır. Göreceksiniz. İlkinci olm

Gezi yazıları ilgimi çekmiştir, çok öncelerden. Ders kitaplarında yer verilen ünlü gezginimiz Evliya Çelebi'nin "Seyahatname"sinden seçilmiş ve yalınlaştırılmış metinler, bu tür yazılara ilgi duymamın ilk kıvılcımlarını oluşturdu. Sonra, gezi türü yazılara ve kitaplara yöneldim. Bunlardan Ahmet Haşim'in Frankfurt Seyahatnamesi ile Reşat Nuri Güntekin'in Anadolu Notları'nın bende ayrı bir yeri vardır. İlk yurt dışı çıkışım Kuzey Kıbrıs'a oldu; ilk uzun süreli yurt dışı çıkışım, Kazakistan'a. Üç yıl yaşadım

Sis Dağı'ndan aşağı İn dereye, dereye Neyleyim İstanbul'u Aşığım Görele'ye... Ona âşık olmamak söz konusu olabilir mi bunca doğal güzelliği, onca çekiciliği karşısında? Havasını soluyan, suyunu içen; yağmurunun tıkırtısıyla uyuyan; denizinde, deresinde yüzen; dağlarında gezen; tarlasını belleyen; fındığını döşüren... Görele'yi unutabilir mi? Unutabilir mi çarşısında, pazarında dolaşan; pidesini yiyen; parkında çay içen? Bir renk cümbüşüdür Görele, bir ışık şöleni.. Açık, koyu, mat.. yeşilin her tonu yans

... Yaz gider gelirdi, yıldızlar gelirdi, sabah gider gelirdi, Aklımda Sabahın kokusu Sabahın namlusu mu vardı? gez, göz, gördü görecek Bütün ufuklardan taşardı Vaktini isabetle Günler uzardı, daha da uzardı, soluklar uzardı, kalem yazardı Tek kelimeden ibaretti Bitti

“Düş’müş” şiir dizimizin yeni bir basamağı olarak yayınlarımız arasında yerini aldı… Kelimelerle oynayan ve onlara “hangi anlamını düşünmenizin daha doğru olacağına” bağlı olarak da yaklaşabileceğiniz bir tarzı var bu şiirlerin; ismi gibi hayat “düş” de olabilir “düşmüş” de… Şair’den dinlediğinizde ise müzikal bir ritme sahip olduklarını da fark ediyorsunuz… Birçoğu daha önce çeşitli dergilerde yayınlanmış veya oyunlarda kullanılmış; Şair biriktirmiş, şiirler yayılmış… Özel bir yaşam süzgecind