Bir korkaktın ve hâlâ yaşıyordun. Ve onlar, gecenin kurşunlarla aydınlatıldığı ...Bin şehrinde hayatı, savaşı, aşkı durdurarak bir oyunkurarlardı. Oyalanmadan yaşayamazlardı. Bu, onların hayata karşı KOZ'uydu. Ve o zamanlar korkak değil de çocuk olan Azhar, korkmadan Yasemin'i severdi. Bu, onun aşkakarşı KOZ'uydu. ...Bin ahalisi savaşın ortasında sevişir, güler, oynar, bir başka dilden şarkılar söyler, yasakları en zayıf yerinden ustalıkla deler geçerdi. Bu, onların devlete karşı KOZ'uydu. Abidin Parı

?Bir halkın düşünce dünyasını anlamanın yolu, yazdıkları romanları okumaktan geçer. Burjuvazinin bir buluşu olan roman, henüz bir benzeri bulunamadığı için, bulunuşundan bugüne hiçbir sanatın yapamadığı bir şeyi yaptı: Milletlerin ulusal bilincinin aracı oldu. Bu büyülü sanatı bulanlar, günün birinde hayatımızda bu kadar önemli bir işlev görebileceklerini öngörmüşler miydi bilmiyorum ama bildiğim tek şey, bir halkın dilinin, düşünüş biçiminin, hayat tarzının o milletin romanında gizli olduğudur. O romanları

Heveskuşu´ndaki öyküler, kendine mühürlü kalplerin, aşkın hallerinin, tene duyulan özlemin ve yalnızlığın, yurdunda sürgün olmanın, yalancı geçmişlerin, karanlık suretlerin ve zamanın onaramadığı dertlerin izinden gider. Bu dünyaya birer mağlup olarak gelmiş ve her nasılsa tutunma becerisini gösterememiş, yenilmiş, ötekileştirilmiş insanların kendilerini arayışıdır anlatılan… "Artık gittiğine, olmadığına, yaşadıklarımız hatıra olacağına göre seni anlatabilirim. "Ama önce sana bir isim bulmalıyım. Benden

Uygarlık, insanın deneyim ve birikimlerini, yani kültürel ve toplumsal mirasını kayıt altına alarak sonraki kuşaklara aktarmasıyla başlar. Önceleri sözlü olarak aktarılan "toplumsal bellek", bilinen tüm toplumlarda benzer nitelikler taşıyan "anlatıcılar" tarafından korunur ve usta-çırak ilişkisi aracılığıyla sonraki kuşaklara devredilirdi. "Dengbêjler", Mezopotamya kültürünün ve kadim hikaye anlatma geleneğinin en önemli temsilcileri olan dengbêjlere odaklanmış bir kitap. Şu günlerde yok olmaya yüz tutan