Yalnızlığıma kalın çizgilerle not düşüyorum, Semada yıldızlardan, yerde kurtlardan başka yaşayıp öldüğümü kimseler bilmeyecek. Kirli gürültü, her tarafta alevlerde bir dağ gibi yükselirken, ben inime çekiliyorum usulca. Yalnızlığımı, yalnızlarla kayıt altına alarak tarihin esrarlı dehlizlerinde, yıldızlar ve kurtlarla dans ediyorum. Dehşetengiz gözlüklerle takılıyorum yaşamın peşine. Görünmeyen varlık olmanın yalnızlığını tadıyorum. İçim bir parça Kudüs bir parça Bağdat kanıyor.

'Terk ediyorum bu şehri... Bütün kapılarına kilit vurarak kaçıyorum bu şehirden. Tek tek ateşe veriyorum bütün sokaklarını. Gecenin zifiri karanlığında benzin döktüğüm şehrin bütün caddelerini ateşliyorum. Bir aydınlık kaplıyor tüm karanlık günahları. Enselerinden tutup ışığa tutuyorum gece günahlarına bulaşan yüzleri. Şıpır şıpır göz yaşları içinde terk ediyorum bu şehri.'' UMUT POSTASI'nda; Tokyo, teknolojinin canlılığına karşı insanlarının ruhsuzluğu; Bosna-Hersek, insanın içine akan tatlı hüznü; Kırı

Gençliğin fırtınalı koridorlarında gönülden kaleme düşen İsyan Notaları isimli ilk çalışmam, yazın serüvenimde adeta lokomotif vazifesi gördü. İsyan Notaları eserimin alt başlığını oluşturan aşk, hüzün ve umut kavramları ise içi doldurulmayı bekleyen birer vagon olarak not düşülmüştü. Yıllar yılları kovaladı ve gün geldi Aşk vagonu sevgili diyarından gelen Aşk Postası mektubu ile yükünü aldı. Hüzün de yüreğimizin üzerinde ince bir tül gibi duran Kudüs yüklü elinizdeki Hüzün Postası mektubu ile doğmuş oldu.