Makul yöneticiler, tarihte geçmişi değil geleceği ararlar. Şirket veya devlet, başarılı örgütler öncelikle rakiplerini değil, kendilerini yenmeye çalışırlar. Bunun için mutlaka bir “disiplin kültürü” geliştirirler. Hesiod’dan İbn Haldun’a, Hammurabi’den Honda’ya, Tolstoy’dan Schumacher’e kadar sayısız filozof, yönetici ve bilge, bu temel gerçeği dillendirdi. Kitapta bunların yanı sıra Simyacı’dan Ütopya’ya, Kutadgu Bilig’den Bhagavad Gita’ya, Oğuznâme’den Gülistan ve Bostan’a kadar birçok hikmet kaynağından

Fütüvvet; gençlik, yiğitlik, cömertlik demek. İnsanlarla barışık yaşamak, dostların kusuruna bakmamak. Âdem gibi melul, Nuh gibi iyi, İbrahim gibi vefalı, İsmail gibi dürüst, Musa gibi ihlaslı, Eyyûb gibi sabırlı, Davud gibi cömert, Muhammed gibi merhametli, Ebubekir gibi hamiyetli, Ömer gibi adaletli, Osman gibi hayâlı, Ali gibi bilgili olmak. O halde, kapitalizmin zirve çağında bir fütüvvetnâme yazmak, suya nakışlar çizmekten farksız. Ben de böylesine bir çocukluk peşindeyim işte, hayvani ruhlar ara