Elinizdeki derlemeyi oluşturan metinlerin hepsine; Osmanlı devlet ve toplum yapısı tartışmalarını yeniden sorunsallaştırmanın getirdiği, bir bütün olarak 1960’ların politik bağlamını yeniden sorunsallaştırmanın ya da tam tersine bu bağlama gark olmanın kokusu sinmiştir. Osmanlı devlet ve toplum yapısı tartışmalarını gerekli olgunluğa erişemeden kesiliveren patikalar olarak görmek gerekir. Böyle bakıldığında, tartışmalar içerisinde kaleme alınan eserler, Cumhuriyet döneminde yaşanan politik, kültürel ya d

Kıyam ve Kıtâl, Osmanlı ve Türkiye tarihçiliğinin, isyan (kıyam) ile kitlesel katliamların (kıtâl) sarkaç gibi işlediği, mağduriyet ve maduniyet ilişkisinin iç içe girdiği tarihsel sekanslarına odaklanıyor. Osmanlı’nın son dönemini biçimlendiren milliyetçi ideolojiler ile politik şiddet pratikleri arasındaki ilişkiselliğin merkeze alındığı çalışma dört ana patikaya sahip ilk patikada 19. ve 20. yüzyılın başında etnik mühendislik ve homojenleştirme projeleri çerçevesinde kitlesel şiddet repertuvarlarının imp

Bir ölüm yazısı. Kesik söz ve ses. Ne diyordu? Tam olarak ne dedi? Bir anlam, belki. Sadece bir tesadüf. Rassal ifade. In extremis. Ciddi değil, yine de kaşları çatık, gülüyor da. Bir anarşi sahnesi . Terör bütün et ve her şeyden taşıyor. Kargaşa. Adını kendi kendine yedi, bu yüzden bir adı yok. Neyin? Ne dedi? Biz sadece irin boşalttık ve bir uyanma süresi kadar. Tekrar. Bir yıldırım süresi. An. O ne yaptı? O, tam olarak, ne yaptı? İyi hazmedilebilecek bir Nietzsche düşleyen ahmakların hilafınadır bu!

Gündelik hayatı tüm karmaşıklığı ve cesametiyle kendine nesne edinmeyen herhangi bir sosyolojik yaklaşımdan bahsetmek mümkün değil! Ne var ki sosyoloji disiplini uzun bir kuluçka döneminin ardından bir yandan felsefi tartışmaların beslediği problematikler aracılığıyla bir yandan da beşeri bilimlerin süreğen taarruzlarıyla sosyal gerçekliğin kılcal damarlarına temas eden bir duyarlılık geliştirmek zorunda kaldı. Batı'da bu gelişme multidisipliner bir veçheyle epeyce mesafe kat ederken Türkiye'deki sosyoloji

Kıyam ve Kıtâl, Osmanlı ve Türkiye tarihçiliğinin, isyan (kıyam) ile kitlesel katliamların (kıtâl) sarkaç gibi işlediği, mağduriyet ve maduniyet ilişkisinin iç içe girdiği tarihsel sekanslarına odaklanıyor. Osmanlı'nın son dönemini biçimlendiren milliyetçi ideolojiler ile politik şiddet pratikleri arasındaki ilişkiselliğin merkeze alındığı çalışma dört ana patikaya sahip. ?lk patikada 19. ve 20. yüzyılın başında etnik mühendislik ve homojenleştirme projeleri çerçevesinde kitlesel şiddet repertuvarlarının ?m

Güney Çeğin ve İbrahim Şirin'in derlediği Türkiye'de Siyasal Şiddetin Boyutları'nda () ancak başka sahaların tuttuğu ışıkla aydınlanabilen 'şiddet', aynı zamanda tarihsel formasyonların oluşumundan etnik sorunların zaman içinde birbirlerini izleyen konfigürasyonlar dahilinde yeniden tanımlanmasına, cinsiyet ilişkilerinin toplumsal üretim ve kontrol mekanizmaları yoluyla belirlenmesinden devletin istisnai anlardaki kriz mühendisliğine kadar birçok soruna yeni bir bakış açısıyla bakmayı mümkün kılmaktadır. Ha

Pierre Bourdieu, Charles Tilly, Mustafa Emirbayer, Margaret Archer gibi önemli sosyal bilimcilerin takip ettikleri farklı ilişkisel düşünce patikalarından oluşan bir harita sayılabilecek bu derleme, günümüzde sosyoloji pratiğinin mantığını yeniden tesis etmede ve araştırma tasarımlarını sosyal teoriyle birlikte düşünmede Türkiyeli araştırmacılar ve sosyal bilim öğrencileri için bir başvuru metni olacaktır. İlişkisel yaklaşım Türkiye sosyolojisi için ne ifade edebilir? Bu kitap ne tür katkılar yapabilir? So