Sinam izleyicisi kitlenin Tarkovsky filmleriyle ilişkisi, genellikle bir türlü yanıtlamayan sorular çerçevesinde biçimlenmiştir; "Ayna'da anlatılan tam olarak nedir?" veya "Solaris'teki uzun tünel görüntüleriyle yönetmen ne anlatmak istiyor?" ya da "Stalker'daki "oda" ne anlama gelmektedir?" gibi... Bu ve benzeri sorulara politik, sosyolojik, dinsel, felsefi, bağlamlı bir çok tartışma eşlik etmiş, ardından da tüm bu tartışmalara rağmen sırrını ele vermemekte direnen sinemasıyla birlikte Andrei Tarkovsky ne

20. yüzyılın ikinci yarısında sosyal bilimler alanında ve sanat disiplinlerinde etkisini hissettirmeye başlayan gerçeklik krizinin en çok etkilediği alan belgesel sinema olmuştur: 'Gerçekliğin sinemasal temsili' olarak nitelenen belgesel sinema, hem kurmaca sinemayla arasındaki sınırların giderek belirsizleşmesinden, hem de izleyici algısındaki özdeşleşmeci dönüşümden dolayı gerçeklikle ilişkisinde ciddi sorunlar yaşamaktadır. Belgesel sinema, bu gerçeklik krizini kendi estetik olanaklarıyla aşabilecek dur

Bir isim duyduğumuzda görsel belleğimiz devreye girer. 'Bir an' bile denemeyecek kadar kısa sürede, adı geçen kişinin yüzü başta olmak üzere fiziksel varlığına dair ayrıntıları gözümüzün önüne getirir, düşünce üretimini bu görsel çağrışımlar üzerinden sürdürürüz. Bu algısal süreç, nesne ya da yapıt isimleri için de geçerlidir. Böylece bir düşünce ya da kavramı, algı evrenimizdeki sinema perdesine yansıttığımız görüntüler sayesinde daha somut kılarız. Ama görüntü olgusu gündelik hayatımızda hiç de bu kadar

İsmi çoğunlukla gerçeklik ve doğruluk önkabulleriyle anılan bir üretim alanı olan belgesel sinemaya dair bu çalışma, söz konusu önkabullerin gerçekçi ve doğru olup olmadığının tüm yönleriyle tartışılabilmesine küçük de olsa bir katkı sağ­lamak için yazıldı ve küçük hacmine rağmen uzun bir okuma, izleme ve tartışma sürecinin sonucunda ortaya çıktı. Belgesel sinemanın gerçeklikle ilgi ve ilişkisini sorgu­lamanın en önemli aracı, kaçınılmaz olarak felsefedir. Çünkü insanlık tarihi boyunca gerçek