Hayatta kalabilmek üzere bir arada yaşayan insanlar, farklı sosyal örgütlenme biçimleriyle süreklilik sağlamayı hedeflemişlerdir. Böyle bir süreklilik dizgesinde, yalın toplumdan tarım toplumuna, tarım toplumundan sanayi toplumuna geçişte, farklı gelişim aşamalarını tecrübe eden insanlık, değişim ve dönüşüme uyum sağlarken, tarihe de derin izler bırakmıştır. Eric Hobsbawm’ın “aşırılıklar çağı” olarak nitelendirdiği 20. yüzyıl da işte böyle bir yüzyıldır. Bu yüzyılda insanlık bir taraftan tüm dünyayı yıkıma

Tarihsel süreçte taşları yontan, toprağı ve madenleri işleyen, içinde yaşadığı toplumda kültürünü zenginleştirerek, uygarlıklar kuran insan, sahip olduğu potansiyelle, içinde var olduğu evreni, kendisini ve karmaşık gerçekliği anlama çabasında olmuştur. İnsanoğlunun bu çabayla ürettiği bilgi kümeleri, insanlık tarihi gibi çok boyutlu ve disiplinlerarası bilimsel bir alanın gelişmesine neden olmuştur. Antropoloji, sosyoloji, felsefe, psikoloji, tarih gibi sosyal bilimlerin büyük bir bölümünü kuşatan bu alan,