1912’nin son aylarından beri Rumeli’yi düşündük, hayal ettik, dert ettik kendimize; kâh sevindik kâh üzüldük, bol bol da özledik. İşte bu duygularla koşar adım gittik Kuzey Makedonya’nın Struga ve Ohri şehirlerine. Göç etmeyip direnen ama Türkiye ve hısım akraba hasretiyle yanan bu insanlara söz söyledik, sözlerini dinledik. Kulak verdik dört nesildir adeta yetim bırakılmış bu Türklere. Sual ettik, samimiyet bulduk. Kapılarını çaldık, misafir olduk. Karşılığında güler yüz ve misafirperverlik gördük.

Rumeli, Osmanlı Devleti'nin İstanbul'dan bile önce yerleştiği bir coğrafya... XIV. yüzyılın ikinci yarısından itibaren adım adım fethedilen bu topraklar, Anadolu coğrafyasından bölgeye iskân edilen Türk nüfus ve yanı sıra İslamlaşan topluluklar için yurt olmuştur. Devletlerin kuruluş, ilerleme ve çöküş dönemlerine şahit olduğumuz tarih sahnesinde, aynı kaderi Osmanlı'nın da yaşadığını gördük. İmparatorluğun küllerinden doğan genç Türkiye Cumhuriyeti de mirasını devraldığı devletin himayesinden artık çıkmış