Alman dilinin yirminci yüzyılın ikinci yarısındaki en sarp şairi Paul Celan kendisini –Büchner’in Lenz öyküsünden alıp yenilediği bir metaforla– “ellerinin üstünde yürüyen”, anlaşılmamış biri olarak tanımlıyordu: O ellerinin üstünde yürüyenin yazdığı şey bu: O Isırgan-yazısını okumuş, Anla- şıl(a)mamış, ama başkalarını da tek anlayanın yazdığı. Bir “herumgeworfener” (dünyaya fırlatılmış) olarak “kelimelerin eşliğinde” yaşayan Celan’ın karşılaşmalar doğuran dil meridyeni, nihayet elinizdeki şiir seçkisiyle h

Alman dilinin yirminci yüzyılın ikinci yarısındaki en sarp şairi Paul Celan kendisini –Büchner’in Lenz öyküsünden alıp yenilediği bir metaforla– “ellerinin üstünde yürüyen”, anlaşılmamış biri olarak tanımlıyordu: O ellerinin üstünde yürüyenin yazdığı şey bu: O Isırgan-yazısını okumuş, Anla- şıl(a)mamış, ama başkalarını da tek anlayanın yazdığı. Bir “herumgeworfener” (dünyaya fırlatılmış) olarak “kelimelerin eşliğinde” yaşayan Celan’ın karşılaşmalar doğuran dil meridyeni, nihayet elinizdeki şiir seçkisiyle h

[…] Birbirimize sarılmış, duruyoruz pencerede, sokaktan bizi seyrediyorlar: zamanı geldi artık bilmelerinin! Taşların çiçeklenmesinin, bir yüreğin tedirgin atmasının zamanı geldi. Zamanıdır artık zamanının gelmesinin. Zamanı geldi. *Gelincik ve Hatıralar *Eşikten Eşiğe *Dilin Parmaklıkları *Kimsenin Gülü *Nefesdönümü *Sonyaz Güneşleri *Işık Zorunluluğu *Kar Parçaları

1945 sonrası Avrupa edebiyatının, özellikle de Alman dilinin en sarp ve son büyük şairi olan soykırım bakiyesi Paul Celan, hayatını Seine nehri sularında noktaladığı 1970 Mayısının son anına dek, ailesini ve akrabalarını katledenlerle paylaştığı bir anadilde yazıyor olmanın travmasıyla yaşamıştı. Naziler eliyle kirletilmiş bir dilin Almanya'da savaştan sonra da hükmünü yürüttüğü inancıyla gönüllü ve bilinçli bir sürgün olarak Paris'te ömür sürmesine rağmen, kendisini "dünyaya fırlatılmış biri" diye niteliyo

[...] Birbirimize sarılmış, duruyoruz pencerede, sokaktan bizi seyrediyorlar: zamanı geldi artık bilmelerinin! Taşların çiçeklenmesinin, bir yüreğin tedirgin atmasının zamanı geldi. Zamanıdır artık zamanının gelmesinin. Zamanı geldi.

"Bazen buradan ayrılmaktan ve Paris'e gitmekten, ellerimi tuttuğunu, bana çiçeklerle dokunduğunu hissetmekten başka bir şey arzulamıyorum, sonra nereden geldiğini, nereye gittiğini de bilmek istemiyorum. Benim için sen Hindistanlısın ya da daha da uzak, karanlık, kahverengi bir ülkeden; benim için çölsün sen, denizsin, sır olan her şeysin. Hâlâ hiçbir şey bilmiyorum senin hakkında ve bu yüzden senin için korkuyorum, bizlerin burada yaptığı herhangi bir şeyi senin yaptığını hayal edemiyorum, ikimiz için bir

Savaş sonrası Viyanasında tanıştılar: Toplama kampından sağ çıkmış bir Yahudi şair ve felsefe öğrencisi bir genç kadın. Birbirlerine âşık oldular. Celanın gönderdiği gelinciklerle dolu odasında ona aşk ve özlem dolu mektuplar yazdı Bachmann. Celan da ona. Biri yalnızdı, sahip olmak istedi, öteki başkalarına da gönül verdi zaman zaman. Farklı şehirlerde, farklı ortamlarda yalnızlıklarına çare aradılar. Koptular, birleştiler, ölene kadar birbirlerine yazdılar. Birinin ölümü sularda oldu, birininki ateşte.