Yaşadığı toplumda başkalarıyla iletişim halinde olmak, insanoğlunun en temel ihtiyaçlarından biridir. Bu fenomen, ilk girişimi yapanla muhatabı arasındaki yakınlaşmayı sağladığından her iki taraf için de sonsuz mutluluk verici olur. Gezip gördüğüm, yediğim ve içtiklerimden, keyif alırken, herkesin yanımda olmasını istiyor, tüm güzellikleri dostlarımın, hatta diğer insanların da yaşamasını arzu ediyordum. Ancak esas güç olan ise, böyle bir şeyin mümkün olmadığını bile bile ısrarımda direnme kararlılığımı sü

Şehitlik, Yeşilyurt ve güneyde olsa da, Başka başka yerlerde bulunsa da, tenimiz.. Kalbi sevgiyle dolu, gönül insanlarının, Aynı kaderi paylaşan ağaçlarıyız hepimiz.. Çam, Ihlamur, Akçaağaç fark etmez, / Tümünü sevsek bile, Meyvelerden şeftali ve limona, / Esen yelde, Meltem`edir sevgimiz. ... Çam ve Ihlamur Ağacı, kendi aralarında konuşuyorlardı. Ihlamur bir ara durgunlaştı. Anılarıyla sarmaş-dolaş olunca, hep böyle olurdu. Yeniden Çam Ağacı`na döndü: -Sevenler en çok neye üzülüyor b

İnsanoğlu, değişen ve modernleşen dünyada, geçmişi ne kadar ansa da, doğası gereği, bir daha geriye dönmek istemez. Ancak dünde kalan öyle anılar vardır ki, ılık bir deniz meltemi gibi, ruhumuzda eser durur!... Artık dönemeyeceğimiz mazide onlarla elele dolaşır dururuz…. …… Kaleme alınan her şey, ölümün elinden bir şeylerin kurtulduğunu gösterir!...

Seyahate çıkarken gözünüzü yanınıza almayı unutmayın, der Romalı bir Filozof. Andre Gide ise, Hatıraları yazmak ölümün elinden bir şeyleri kurtarmaktır, diye ilave etmektedir. Hızla koşan zamanı yakalamak mümkün değildir. Ona bir yerlerinden dokunabiliriz. Bu da iyi bir gözlem ve hatıraları yazmakla mümkün olur...