“Patolojik narsisizm, hayattan istediğini alamayanın, alsa da tatmin olamayanın huzursuzluğudur.” Klinik Psikolog Şule Öncü “Çöl büyür; yazık içinde çöller saklayana.” Friedrich Nietzsche Bu kitap, narsist olduğu ilk bakışta anlaşılan büyüklenmeci narsist bireyler kadar; narsist olduğu fark edilmeyen; sadece mağdur, depresif ya da bağımlı sanılan; yaşam akışı tıkanmış, potansiyelini gerçekleştirememiş kırgınlarla, küskünlerle ve kindarlarla, yani örtük narsistlerle ilgili. Belki kendini bildin bileli baband

“ÖNCE KENDİNİ” SEVEMEZ İNSAN. SEVMEYE ÖTEKİNDEN, BİLMEYE KENDİNDEN BAŞLAR. YATIYORUM BİR ŞEY DİYOR MUSUN, ilişkilerin bir türlü oldurulamadığı, bireylerin birbirlerini tanıyamadığı, ilişki normlarının sürekli değiştiği günümüzde, ilişkisi olan ya da olmayan her okura ilişki kurmak ve sürdürmek adına rehberlik edecek zihin açıcı bir el kitabı. Klinik Psikolog Şule Öncü, yakınlık, tutku, bağlanma, aşk, ayrılık, aldatma, cinsellik, sosyal medya ve çevrimiçi ilişkiler, kadın/erkek olmak, ilişkilere zarar ve

Olmak istediğimiz kişiye ne kadar uzaksak, aşka o kadar aç ve yatkınız. Psikoterapist yazar Şule Öncü kadın-erkek ilişkilerini özgün, samimi, akıcı bir dille ele aldığı "Yatıyorum Bir Şey Diyor musun?" ile ilişki meselesine tarafsız, cesur, derinlikli bir perspektif sunuyor. Çarpıcı tespitler, zihin açan yorumlar ve birçok faydalı öneriyle dolu bu kitap, ilişkiye, kendinize ve partnerinize bakış açınızı değiştirecek, içgörü ve farkındalığınızı artıracak, ilişki sorunlarına daha gerçekçi, doğrudan ve serinka

E-kitap ile basılı kitap aynı anda! Erkeklik salt bir "cins" olma hali değil, bir ömrü yaşama biçimidir aynı zamanda. Erk, iktidardan, güçten gelir ama aslında "zaaf"tan, zayıflıktan beslenir. Erkin zaafı kurucu değil yıkıcı, uyarıcı değil uyuşturucudur. O, köklerinden yayılan istemsiz bir uykudan beslenir; o uykuyla büyür, gelişir. Erkle budaklanan "erkeklik" halleri, uyanmak istemez, karabasan gibi üstüne çöken o adamlığı içselleştirir, büyütür; zaafını köklerine saklayarak, kudretini görkemli yaprakları

Bana anlattıklarını kalabalıklara da anlatmalısın Gertrude. Hah, ben de onu diyecektim tam. Bak şimdi, geçen yıl, miniminnacık bir planktondum ben. İri bir kalabalığın iki dişinin arasına sıkışan. Gözlerim gibi kapalıydı yüklemimin iki noktası. Ve kalabalıklar vardı. Boyuna sıkışan. Onların yüklemlerinin noktaları da gözleri de kapalı değildi üstelik. Ve onlar çalkalandıkça benim içim dışıma çıkıyordu. Beynimi ellerime alıyordum da şöyle, kalp gibi atıyordu; dan dan, dan dan, dan dan… Ah Gertrude, bilsen na