Hristiyanlık tarihine bakıldığında daha ilk asırlarda bazı Anlaşmazlıkların, tartışmaların, afarozların ve bütün bunların neticesinde de bazı bölünmelerin olduğu görülecektir. En büyük bölünme 1054 yılındaki Batı (Katolik) Kilisesi ve Doğu (Ortodoks) Kilisesi arasında olmuştur. Katolikler ve Ortodokslar arasında gerçekleşen bu bölünme ilerleyen yüzyıllarda herhangi bir mezhep kavgasına dönüşmemiş; her iki mezhebin müntesipleri kendi anlayışları doğrultusunda yaşamaya devam etmişlerdir. Ancak 31 Ekim 1517´de

Hıristiyanlık, vahye dayanan dinler içerisinde en nev-i şahsına münhasır teolojiye sahip olan bir dindir. Gerek kredo ve dogmaları ve gerekse ayinler boyutuyla incelendiğinde, Hıristiyanlığın bu özelliği hemen farkedilir. İzahı mümkün olan hususları anlama ve anlatmada her hangi bir problem yoktur. Ancak ´izah edilemeyen fakat inanılan´ diye formüle edilen bir çok husus vardır ki,325 yılında yapılan İznik Konsili´nden 1962-1965 İkinci Vatikan Konsili´ne kadar 21 genel konsilde ve hatta 325´den önce ve sonra

Hristiyanlığın dünya üzerindeki seyrini ele almasının yanında, yerleşmiş kimi yanılgıları aşmayı sağlayan bir bilgi birikimi de sunan bu çalışma Hristiyanlık çalışmaları için doyurucu bir giriş kitabı niteliğinde. Hristiyanlığın temel inançları, tartışmaları, sosyal ve siyasi talepleri hakkında konusunun uzmanı tarafından bilimsel bir inandırıcılıkla kaleme alınmış yetkin bir çalışma.