Melis derslerine çalıştıktan sonra akşam yemeğinden önce bir duşun kendisini rahatlatacağını düşündü. Duşun içi, mermer taşları sarıydı ve tuvaletin ışığı da genelde çok yanmaz, loş bir aydınlık katardı. Saat 5’i geçse da ışığı yaktı. Zaten dışarıdan da biraz aydınlık geliyordu. Ilık suyun bedenine dokunuşuyla birden irkildi.Sanki bedenine bir yabancı biri dokunuyormuş gibi hissetti. Suyun kıvrımlarında dolaşmasını hissetti. Rahatlamıştı. Suyun sesi onu giderek rahatlatıyor, bütün kaslarının gevşemesine yol

Odasına geçip üzerindekilerden kurtuldu ve büyüteci alıp çok merak ettiği elindeki papağanlara oturarak baktı. “Ray Oyuncak” yazıyordu. Sonunda görebilmişti. Önündeki açık duran bilgisayarına dokunup uyanık moddan açılmasını sağladı. İnternete girip Ray Oyuncak yazdı. Pek bir şey çıkmamıştı. Sadece en üstteki reklamda üç tane şubesi bulunduğunu yazıyordu. Bir tanesi Bakırköy’de, biri Beşiktaş, diğeri de Kadıköy’deydi. Dağıldığı yerlere bakılırsa iyi muhitleri seçmişti oyuncak firması. İçlerinden birini seçi

Hepsi birlik olmuş beyin fırtınası yaparken bulutlar şekillenmeye, birbirlerine değerek renk değiştirmeye ve yerden büyük miktarda toz kaldırmaya devam ediyorlardı. Yer bir kez daha kabuk değiştirir gibi büyük bir sarsıntıyla uğuldamaya başladı. Hepsi dengelerini korumaya çalışarak ayakta kalmaya direndiler. Bay Merill bağırarak yeniden herkesin güvenli, kendilerini koruyabilecekleri bir yere geçmesini, daha büyük bir şeyin geldiğini söyledi. Sesi rüzgarın içinde bir peri gibi kaybolurken yağmur yeniden şid

Aynalara dönüp baktığımda sen vardın Şimdi ise yalnızlıklar doldurmuş çerçeveyi Hep senin yansıman Sen gibi nefesin ensemde. Uçan yapraklar Sanki saçların gibi şen, neşeli Ne tuhaf… Yüzündeki tebessüm gibi ağaçlar bugün.

Klasik Türk Edebiyatı Yazarları Antolojisi, bir ansiklopedik veri çalışması olarak okurları bilgilendirip, herkesin başucu kitabı olacak kapsamlı bir çalışmadır. Birbirinden önemli, değerli yazarlarımızın tanıtıldığı bu kitap başta öğrencilere ve tüm edebiyatseverlere fayda sağlamasını ümit ettiğim bir eserdir. Bu kitap yazarların hayatlarından ziyade, yapmış oldukları çalışmalar ve tarihi verileriyle dikkat çekmektedir. Aynı zamanda kullanılan kaynaklar da edebiyat konusunda araştırma yapan herkese veri sa

İnsanoğlu ne çok rüzgarla mücadele vermiştir. Binlercesi esip durmuştur etrafında üşüten, donduran, ferahlatan, rahatlatan… Her biri girip çıkmıştır hayatımızdan kimisi bazı izler bırakmıştır kimisi ise bir hiç. Kalbiniz daima o bırakılan izleri, o duyguyu hisseder, özler, anımsar ve yeniden gerçekleşmesi hayalini kurar. Acı gerçek ise artık bitmiş olduğunu bilmektir. Hâl böyle olsa da, insanoğlu mutlu olmak ve kendini avutmak adına olumsuz bir rüzgarın eseceğini bilse de daima atkısını takarak rüzgâra ka

Macera devam ediyor. Tony Elcino yükselişe geçerken, Baba John Forti'nin geçmiş hayatı bizleri günümüzdeki olaylara bağlayıp, bazı şeyleri daha iyi görmemizi sağlıyor. Düşmanlar çoğalırken, iyilik ve kötünün mücadelesi, herkesin onur ve haysiyetini ortaya koyduğu mafya düzeninde italyan aileleri, tarihleri boy ölçüşerek çarpışıyor. Tony Elcino, John Forti'den aldığı bu imparatorluğu yeniden göklere çıkarabilecek mi? Silahını kullanamıyorsan, şerefin mermin olsun.

1955 Araba hapishanenin kapısında durdu. İki görevli mafya babası Tony Elcino'nun koluna girdi. Baba çok yorgun ve çökmüş görünüyordu. Bir an için durup karşısında onun için duran binaya baktı. Artık ömrünün kalanını burada geçirecekti. En azından şimdilik... Hafif gülümseyerek yeniden güçlenip yorgunluğunu unuttu ve gür sesiyle "Gidelim." dedi. Tony Elcino Hapishane kapısından içeri girmişti. 1918 Beş yıl önce eski ve büyük bir gemiyle Sicilya'dan New Jersey'e göçlerini dün gibi hatırlıyordu. O zaman Tony

"İnsanlar daima yarasalardan korkmuş, kaçmışlardır. Düşünebiliyor musunuz? Bir insan ebadını ele alın, bir diğer yanda ondan katça küçük olan yarasa. Üstelik tehlikeli vampir de deyip, hayvanı başkalaştırıp, herkesin korkması sağlanmıştır. Neyinden korkacaksınız! Yarasa kadar asil bir hayvan var mıdır şu yeryüzünde, he söyleyin! Tüm gün ortalıklarda görünmeyip, saklanıp uyuyan, geceleri ininden çıkıp sessizce gezinen ve insanoğlunu hiçbir şekilde rahatsız etmeyen karanlığın efendileri... Yırtıcı dişlerinin

Merdivenlerden çıkarken dizlerindeki, korkunun vermiş olduğu titremesi ve güçsüzlüğü, hissedebiliyordu. Kalbi ise daha bir hı/lı atıyor, nefesini yine soluk soluğa bırakıyordu. Kan, adeta hızla beynine vurmuştu. Patlayacak bir fıçı gibi, ve bir o kadar büyük bir heyecanla beş katı çıktı. Bu beş kat ona yirmi beş kat gibi gelmişti. Kapısının önüne geldiğinde eli titreyerek kapı anahtarını çıkardı ve deliğe soktu. Kapıyı açtı. İçerisi karanlıktı. Kapıyı kapamadan girişteki ışığı yaktı ve sonra kapıyı kapattı.