Bu kitapta on beş farklı disiplin üzerinden Türkiye’nin sosyal bilimler tarihini ve birikimini ortaya koyabilmek amacıyla alanına katkı sunmuş isimlerle söyleşiler gerçekleştirdik. Her bir söyleşide, konuştuğumuz disiplinin kuruluş sürecine, gelişim dinamiklerine ve bugünkü ve yakın gelecekteki durumuna odaklanılmıştır. Bilimin büyük ölçüde birikimli değil kesintili bir şekilde ilerlediği, bu nedenle ortaya çıkan kuramsal boşlukların geçmişten gelen birikime bağlı olarak değil genellikle farklı tarihsel ve

Hayallerimizin Seyir Defteri, Türkiye’de popüler kültür üzerine kaleme alınmış denemelerden oluşan bir seçki. Tayfun Atay kültürel kimlik, kültürel değişme ve kültürel temsil sarmalında hayalden hayata, düşlemden düşünceye, temaşadan tefekküre bir yol tutma çağrısında bulunuyor. Köyden kente göç ve muhafazakârlık-modernlik ikiliği… Erkeklik-kadınlık halleri… Homofobi-transfobi-maşizm… Çocuk, çocukluk ve dönüşümleri… Etno-dinsel ötekileştirmeler, şovenizm ve statükoculuk… Düşünen insandan (Homo sapiens) seyr

Türkiye’de 21. yüzyıl başında iktidar imkânı bulan İslamcı siyaset, Cumhuriyet 100 yaşına girerken ülkenin ekonomi-politik ve toplumsal-kültürel akışını belirlemeye devam ediyor. Demokratik, özgürlükçü ve adaletçi vaatlerle başlayan bu iktidar yolculuğu, hanidir toplumsal ayrışma, kutuplaşma ve çatışmalar eşliğinde otoriter, totaliter ve baskıcı bir yörüngeye oturmuş durumda. Parti, Cemaat, Tarikat, siyasal İslamın seküler Türkiye’de 20 yılı aşkın zamandır süregelen iktidarının seyrini sosyal antropolo

İnsan türünün 21 yüzyılda Homo sapiens olmaktan “Homo Deus”a dönüşerek tanrısallık mertebesine ulaşacağı öngörüsü çok ilgi çekmiş, çok ses getirmiş, çok “satmıştır”. Elimizdeki kitapta ise Tayfun Atay, yayınevimizden daha önce çıkmış kitabı Doğadan Duaya: İnancı Gözlemlemek ile aynı doğrultuda bu öngörüyü sorunsallaştıran bir perspektiften hareket ederek gidişatın “Homo Deus”a değil, “Homo Demonus”a; tanrılaşmaya değil, şeytanlaşmaya doğru olduğunu öne sürüyor. İnsanın kâr-büyüme-kalkınma “zehrini” zihinler

Ramazan ayı geldiğinde memleketin en çarpıcı motiflerinden birini, iftardan sonra cami minareleri arasında yanan mahyalar oluşturur. Yazıyla ışığı birleştiren mahyalardan yayılan deyişlerden biri, çocukluğumdan beri hiç değişmeden her yıl yeniden belirir. Din hayattır diye bir ay boyunca minarelerin arasından sokaklara akıp duran bu deyiş, garip bir şekilde hem huzur hem de tatlı bir ürperti verir insana... İnanan bir kalbin ve zihnin sesidir bu. Hayatın dinden, onun 'öznesi'nden kaynaklandığını anlatır. Ha

İnsanlık tarihi doğadan duaya bir yol alış olarak da değerlendirilebilir. İnsan, kültür aracılığı ile bir parçası olmaktan, hâkimi olmaya doğru konum değiştirdiği doğadan kopmasıyla ortaya çıkan boşluğu dua ile doldurdu.Canlı varlık insanın doğaya yabancılaşması ve kendini canlı-üstü sayar hâle gelmesiyle koşut biçimde, doğanın yerine konulan doğaüstü varlıklara yakarı, maneviyatın temeli oldu. Kısaca, doğa gitti dua geldi!.. Elinizdeki kitap, yukarıdaki iddiaları temellendirme yolunda özellikle endüstri

Türkiye, Batı'dan esen rüzgârların etkisinde kitlesel bir "meşhurluk" hevesine hanidir kapılmış görünmekte. Andy Warhol'un, "Bir gün herkes 15 dakikalığına meşhur olacak," sözünün geçerlik kazandığı günlerin içinde gibiyiz. Var olmanın yolunun düşünmekten değil "görünmek"ten geçtiği sanısının yaygınlaştığı bir dünya bu. Okumadan duramayan yazılı kültür insanının çok gerilerde kaldığı, seyretmeden duramayan görsel kültür insanının dünyası... Böyle bir dünyada okumaktan çok seyretmek, bilmekten çok görünmek,

'Erkeklik' en çok erkeği ezer. Tayfun Atay'ın kitabındaki ilk yazısınınbaşlığı, erkeklik meselesinin özünü söylüyor aslında! Maçoluğundayanılmaz ağırlığı altında erkek erkeğin kurdu oluyor. Erkeklikrolünün dayatmalarının yol açtığı kasılmalar, erkekleri ebedi ergenleredönüştürüyor. Atay, bu acıklı olduğu kadar acıtıcı da olabilen hali tasvirederken, geleneksel erkeklik rollerinin yeni rolleri de göz atmayıihmal etmiyor: Metroseksüeller, gettoseksüeller, entelseksüeller,'dobraseksüeller'... Memleketimizden

Türkiye 2000'lerden itibaren hem yeni bir yüzyıla hem de yeni bir siyasal rotaya girdi. Cumhuriyet'in başından beri mevcut olsa da hep kıyıda ve kontrol altında tutulmuş İslamcı siyaset, 2002'de AKP iktidarıyla birlikte "merkez"e doğru hızla yol almaya başladı. Süreç, onu bugün kelimenin tam anlamıyla egemen parti konumuna getirmiş durumda. Liberal, demokratik ve özgürlükçü vaatlerle başlayan bu yolculuğun giderek bambaşka sularda toplumsal ayrışma, kutuplaşma ve çatışmalara yelken açılmış olarak sürmesi,

Televizyona dair her şey, Türkiye'nin ilk televizyon yorumları sitesi Ekranella'nın deneyimli kadrosu tarafından hazırlanan 2014 televizyon yıllığında! Artık siz de televizyonu okuyabileceksiniz! TV'ye dair aradığınız her şeyin cevabı, televizyon tarihinin en çalkantılı yılının ay ay dökümünü takip edeceğiniz Ekranella - 2014 Televizyon Yıllığı'nda. 2014'te hangi diziler başladı, hangileri bitti? Sosyal medya da en çok hangi diziler / programlar konuşuldu? Televizyon gündemine kimler bomba gibi düştü? Değiş

İran Devrimi (1979) sonrasında kullanıma sokulmuş 'İslâmî fundamentalizm' tabirinden '11 Eylül' (2001) sonrasında yaygınlık kazanan 'İslâmofobi'ye kadar Batı dünyasının İslâm algısı genelde yekpâre bir olumsuzlama doğrultusunda biçimlendi. Bu hâkim algı, İslâmî hareketlerin kendi içlerindeki farklılık ve karşıtlıkların ele alınmasını zorlaştıran bir engel teşkil etti hep... Nakşibendî tarikatının bir kolunun Batı dünyasındaki örgütlenme ve faaliyetlerini inceleyen bu antropolojik çalışma, 'tekil' (yekpâre)

Ramazan ayı geldiğinde memleketin en çarpıcı motiflerinden birini, iftardan sonra cami minareleri arasında yanan mahyalar oluşturur. Yazıyla ışığı birleştiren mahyalardan yayılan deyişlerden biri, çocukluğumdan beri hiç değişmeden her yıl yeniden belirir. Din hayattır diye bir ay boyunca minarelerin arasından sokaklara akıp duran bu deyiş, garip bir şekilde hem huzur hem de tatlı bir ürperti verir insana İnanan bir kalbin ve zihnin sesidir bu. Hayatın dinden, onun öznesinden kaynaklandığını anlatır. Hayat

Nakşibendîlik, nüfuz ve nüfus açısından, İslam tarikatları içinde önemli bir yere sahip; Şeyh Nazım Kıbrısî cemaatinin Londradaki kolu da Nakşî cemaatleri içinde özel bir yere sahip. Tayfun Atayın antropolojik incelemesi bu ilginç vakayı, bir Batı metropolünde yerleşik özgül bir İslamî cemaati konu ediniyor; genişledikçe bölünen ve ayrışan çağdaş İslam dünyasından tartışmaya değer bir kesit sunuyor.