Sıkı durun! İnsan ruhunu bir coğrafya belleyen ve yazıyı onun sularında, dağlarında, ormanlarında, kayalıklarında, uçurumlarında arayan bir yazarla karşı karşıyasınız. Ruh denizinde duyguların gelgitlerini okşarken ıslanan ellerini sayfalarla kuruluyor Teoman Hekimoğlu Yatağını arayan düş nehirlerinde akıntıya kapılan kalplerle konuşuyor Bin İkinci geceyi okurken anlıyorsunuz ki, insan kalbi bir adadır. Aşk bir göçmen kuştur bu adada konaklayıp yeniden uçan. Ama yine de kül ıslağı tüyleriyle bir yangında

Öyle derin uykulu bir hayalle bakmıştım ki ona… Girdaba dönüşen, körleşmiş bir kuyu gibi… Gün ışığının sızamayacağı, dipsiz derinlerde bir rüya gibi… Ki, hikâyesi açıldı önümde… Hayır, uyumuyordum. Onun hemen arkasındaydım. Ki, hikâyesine yürüdüm adımsız… *** Hekimoğlu’nun çarpıcı anlatımı okuru daha ilk satırlardan Kavrıyor, teslim alıyor. Çağdaş Türk Hikâyeciliğini iyi özümsemiş bir yazarla karşı karşıyayız….. Mario Levi