Ya bütün insanlar kör olsaydı Kim kim’ e anlatırdı güneş’in ışığını Ya bütün insanlar sağır olsaydı Kim kim’e ezgilerdi insan’ın türküsünüYa bütün insanlar dilsiz olsaydıKim kim’le açardı düş ve düşünce’nin kapısınıVe hiç kimse’nin olmayıp tek nir şey’in olduğu yerde Kim adlandırırdı o şey’i, Kim için bir ad – bir kimse olurdu o şey? Ne mutlu; biri ve öteki varVe ne mutlu ki; insan bir parmağın ucunda bitmiyorMaviye uzanan yüreklerle ağarıyor dünyamız Ve ne mutlu; Bir öteki kalp’le kendini bulan ve öteki ka