Sen hiç mektup yazıp denize attın mı? Ada yaptı, evet. Ve inanamayacaksın ama tam on iki gün sonra cevabı geldi. Cevabın içinde aşırı beklenmedik bir arkadaşlık vardı. Olaylar ise İstanbul'un göbeğinde geçiyordu. Ada böylece nihayet ergenlik depresyonundan çıktı. Artık üzerine yapışan pijamasından kurtuldu. Kendini bir anda çok küçük ve beklenmedik şeylerin içinde buldu. Tüm olanlardan sonra Ada artık biliyordu ki her şeyin ama her şeyin; hayattaki o en küçük anların bile bir anlamı vardı.

Bil bakalım, dört tarafı insanlarla çevrili yapayalnız bir adaya ne denir? Tabii ki Ada denir. Aa, ama bu benim! İyi de ben kimim? Bilmem, bari bi'şey olabilsem. Şöyle afili, on numara beş yıldız, havalı bir şey... Ama ben olsam olsam herkese rezil olurum! Göze gireyim derken yerin dibine girerim. Sanırım benden ancak korku filmlerinin ilk kurbanı olan şişman ve gözlüklü kız olur. Şişman ve gözlüklü değilim ama olsun, olur yani... İşte ben böyle sık sık kendimle kavga ettiğim sıralarda çok acayip bir ş