Günümüzde birçok araştırmacı, bir ülkenin tarih, gelenek ve kültürel simgesi haline dönüşen coğrafi adlarını kültürel-tarihsel bir toponimi olarak algılamaktadır. Bir topografya alanı ve tarihin katmanlarının üst üste geldiği, zamanları aynı mekânda toplayan, eşi olmayan kültürel deneyimleri ve geçişlerini bir alanda buluşturan İstanbul, tıpkı Roma, Paris gibi retorik alana ait bir “topos’’tur. Çalışmanın konusunu oluşturan Rus edebiyatında İstanbul imgesi, derin çağrışımlarıyla, Rus kültüründe daima önemi

XVII. yüzyıldaki gelişmeler, Rusyanın Ukrayna - Belarus geleneğini de benimseyerek Avrupaya yönelmesini sağlamıştır. Söz konusu yüzyılın ikinci yarısından itibaren, I. Petronun iktidara gelişi ve daha sonra onun ideolojik varisleri, özellikle de II. Katerinanın cesur girişimleriyle değişim eğilimi tüm sürükleyici gücüyle Rus yaşamına yerleşmiştir. İlk olarak, çarın ve yandaşlarının, ardından da onlara yakın olan çevrelerin yaşam biçimi çarpıcı örneklerle hızlı bir değişime uğramıştır. Rus insanı gelişmekte