bir sarımlık tütün bir tutam çayır bir uçumluk düş döktüm çantamı hayat güzel yok artık üzecek yerleri amaçsız yürüdüm şükür ateşlendim unuta unuta dinlendim üflendim sönerse söner şu avuç kadar ateş sönsün dedim ne taşıdım ne taşırdım onca yıl gezdirdiğim çantaları eskittiğim çantalar eskittiğim çantalar içinizde yalnızca tutuşmamış kibritlerim var

parlak heyecanlı ve buhardandır her uzaklık ve bizim bahtımızdır hatıramızdır unutmak siz döğünün su kuşları unutup durduğumuz göğe çarparak

Her gün dokunduğumuz nesnelerin, iklimlerin, tabiatın hallerinin aslında bir şiirin parçaları olduğunu gösteren ve bu yanıyla gittikçe parçalı hale gelen hayatımızın düğümlerini yeniden atan bir şair Bünyamin K. Onun diğer bir başarısı da, insanı bütün naifliğiyle, bütünlediği dünyanın merkezine yerleştirebilmiş olması. Yazdığı şiirlerle, dökülen çağımızı yeniden topluyor. Ali Ayçil Bünyamin K., bir taraftan, Türkçenin su başlarında, serin avlularda düşürdüğü kelimeleri taze bir dokunuşla hayatımı