Görgü ve protokol kitaplarının toplumsal hayattaki değişimi yansıtan en önemli kaynaklardan olduğu biliniyor. Görgü kurallarının sofra ve yemek adabıyla ilgili olanlarındaki farklılaşmayı gözlemek; insanların bir araya geldiği sofraların, bu sofralardaki tavır ve hareketlerin nasıl değiştiğini izlemekse -tabir caizsemasalar ve sofralar üzerinden bir tarih okuması yapmak isteyenler için oldukça zengin bilgiler sunuyor. Âdâb-ı Taâm, 1890-1927 yılları arasında yayımlanmış, belirlenebilen bütün Osmanlıca görgü

İnsanları aynı mekânda birleştiren en önemli eylemlerden birisi yemek paylaşımlarında olsa gerek bulunan Ailelerden dostlara, entellektüellerden fikir günün yorgunluğunu atan çalışanlara kadar toplumun her kesimi belirli saatlerde bir yemek masasında toplanır. İşte bu masanın ve yemeğin de kendine ait belirli kuralları ve ritüelleri vardır. Elinizdeki kitap, Osmanlı'nın sön Cumhuriyetin ilk yıllarında dönemi ile erken yazılmış âdâb-ı muâşeret kitaplarının yemek ve sofraya dâir bölümlerinden oluşuyor. Bu yü

Sahafnâme edebiyat tarihimize bir ek çıkıyor. Orhan Veli, Halit Ziya, Nahid Sırrı gibi yazarların hayatına bir pencere açıyor. Unutulmuş, kaybolmuş evrak-ı metrukeleri; mektupları, kartvizitlere alınmış notları ortaya seriyor. İstanbul'un ilk şehir rehberinden edebiyat erkânının toplandığı Küllük Kahvehanesi'ne, toplatılan ilk dergimiz Cüzdan'dan ekslibrisin Türkiye serüvenine, edebiyat tarihini kitap kurdu bir sahafın yıllar boyu biriktirdiği belgelerden yola çıkarak sürüyor.

Türk şiirine "Garip Hareketi" ve sonrasıyla "çıkış"lar ve "yükseliş"ler sağlayan üç büyük şairin, Orhan Veli Kanık, Oktay Rifat ve Melih Cevdet Anday´ın şair, yazar, gazeteci ve yayıncı Şevket Rado´ya aşağı yukarı aynı yılları kapsayan bir dönemde yazılmış ve konuları büyük ölçüde ortaklık taşıyan mektupları... Altmış yıl saklanmış ve bir sahaf dikkatiyle gün ışığına çıkarılmış olan bu mektuplarda birçok bilinmeyen birçok yanlış bilinen ve pek çok "gerçek hayat" var. Türk edebiyatı tarihinin bu dönemine i