Şiir bir şey anlatmaz, ya da amacı bu değildir derken, şiirin bütünüyle anlamdan arınmış olması gerektiğini değil, bu sanatın (ya da aslında her sanatın) doğrudan anlam sorunsalıyla ilişkisi olmadığını söylemek istiyorum. Bir şey anlatmaya çalışan, bir şey anlatma amacıyla kâğıda kâleme sarılan kişiye şair demek çok zordur. Nasıl ki şiirden bir anlam çıkarmak üzere işe başlayan kişi de iyi bir şiir okuru değilse... Çünkü şairin ya da şiirin amacı bir şeyi anlatmak değil, bir şeyi duyurmaktır (hissettirmek a

Tuğrul Tanyol, şairliği varoluş biçimi olarak gören ender şairlerden. Onun şiirinde yapı ve içerik bütünleşmesi imgesellik üzerinden şekillenmekle beraber hayatın kalp atışlarının aralıksız sürdüğünü de duyumsayabilirsiniz. Sıkı okur, hayatı ve imgeyi birbiri içine geçirerek çalıştığını bilir şairin. Yine de Tanyol'un günlük dil ile şiir dilini ayırt etme yeteneğini gösterdiğini vurgulamak gerekiyor. Şiirin özerk bir alan olduğunu kavramış ve şiir dilini sıradan dilden kopararak şiire, modern estetiğe dayal

Her şey cam! Kayıtsız, saydam Ardındaki yaşamı içine çekiyor... Dün oturdum geçmiş günleri saydım, şimdi bir kadın adımı çağırsa bir sır olup yapışsam cama silseniz bile beni çıkaramazsınız.

o ayaklarına bir değip bir değmeyen sularla oynuyor o suyun dağılan berraklığındaki gülüşüne bakıyor kış yaraların üstüne buzdan saraylar dikiyor ve yara buzun içinde sonsuza dek kanıyor,

Günler bir ormanın sessiz çığlığına gömüldü Kendi içine düşen dipsiz kuyulara. Cesaret: Gözbebeklerimin içindeki karanlık ülke Perili... ve hiç varılmayacak. Gün soldu, eteklerinde kızıl pırıltılarla damlarken su Bir at kişnemesi, yağız gül kokusu Vardığımda yoktu bütün kapılar. Ben yitik zamanın altında kaldım Silindi kapılar ben dışarda kaldım Bu soğuk, bu kimsesiz karanlıkta Yalnızım, ellerimden başka yok fenerim

Tuğrul Tanyol, 1980'lerden günümüze dönemlere, kişilere ve şiire dair gözlem ve anılarını paylaştığı yazılarında, şiirimizin farklı kaynaklardan beslenerek biçim alan gövdesinin hatlarını ortaya çıkarıyor. Kim kimi nasıl etkilemiş, kim kimden hareket etmiş, kimin kimle nasıl bağlantıları var? Tanyol, bir soyağacı fikrini izlek edinerek bu ve benzeri sorulara cevap bulmaya, şiir düşüncesindeki tümsekleri ve çukurları saptamaya çalışıyor.

Ah, ne yapmalı bu hayatla Geçtiğim yollar açtığım kapılardı Kapandı ardımda Titrek bir ışık, başucumda İçimden taşan yalnızlık Sarıyor duman gibi her yeri Birbirimizden uzaklara Savuruyor bizleri Söyleyecek bir şeyler vardı rüzgâra

Sevgiyle öptün beni Ağacım yeşerdi Şimdi Tüm güller ansızın solabilir Bir yaz gecesi her şey olabilir Bu kalp! bu gizli duvar Ona çarpıp savrulan rüzgâr Bir sırdı, unutuldu Aramızda hala Söylenmemiş şeyler var

Büyü Bitti benim için sanırım bir dönemin bitişiydi. Bu hem şiirimi, hem de yaşamımı içeriyordu. Yaşlanmaya başlamak ve bunu kabullenmek gibi. Hep gençliğin büyüsünden söz edilir ya, ama içinden geçerken fark edilmeyen bir büyüdür bu, ancak sona erdiğinde fark edilir. Büyü Bitti budur, bir daha yaşanması mümkün olmayacak şeylerin büyüsü. Yine de kırgınlık duymamak gerek, çünkü o zaman da başka yaşların büyüsünü tadamadan geçip gideriz. Yaşamın her anı büyülüdür, onun için defterleri zamanı geldiğinde kapatm

Mutsuzluğun kışı bir yara gibi ilerliyor unutulmuş yazın açtığı yolda, en ince yerinden kopan telin kamçı gibi vurduğu utanç ırmağına dalıyor boşvermişliğin...

gün ağacın içine doğdu çıplak dalları ışıkla donandı sen içime doğdun bendeki sözü yarattın

Büyü Bitti, Tuğrul Tanyol şiir serüveninde geleceğe dönük ve geçmişi kaplayan 30 şiiri içeriyor. Şair için, şiir-yaşam hesaplaşmasında yeni bir durak. Kitap dört bölümden oluşuyor: Seninle, İlk ve Son Kez, Soygun Çağı, Dört Şair... Adının Büyü Bitti olması sizi şaşırtmasın, Tuğrul Tanyol, Bazen bir duygunun, bazen bir olayın örtüsünü sözcüklerle kaldırıyor, böylece yenilerine yer açıyor. Tuğrul Tanyol'un ilk şiiri Yeni İnsan dergisinde yayımlandı (1970). Varlık, Somut, Türkiye Yazıları, Gösteri dergilerinde

Her Şey Bir Mevsim, Tuğrul Tanyol'un (1953) yedinci şiir kitabı. Elinden Tutun Günü (1983) ile başlayan şiir serüveni, 1985 Behçet Necatigil Şiir Ödülü'nü getiren Ağustos Dehlizleri (1985) ile ivme kazandı. Sudaki Anka (1990), Oda Müziği (1992), İhanet Perisinin Soğuk Sarayı (1995) ve Büyü Bitti (2000) ile kendi şiirinde önemli virajlar alan Tanyol, Her Şey Bir Mevsim'de adeta ustalığını belgeliyor. Bu kitap, geçip giden zamanın, eskiyen ve arkada kalan şeylerin ateşini derecelendiriyor. Tanyol, günlerin el