"Avetis Aharonyan, kaderin damgasını vurduğu bu insan, çok acı çekmiş bir ulusun yükünü taşıdı. Ulaşılmaz gibi görünen bir barış hayal etti. Ama sonra anladı ki halklar arasında dostluk ve kaynaşma için zorunlu olan barış, sadece kişilerin pasif arzusuyla gerçekleşemez. Barış, destek ve katılım, onu tehdit eden herşeye karşı mücadele gerektirir. Onu savunmak için güce, ondan sözetmek için nefese ihtiyaç vardır. Barış, artık salt bir düşünce olmaktan çıkıp, eyleme dönüştüğünde, Aharonyan buna yanıt verir."