Kapitalizm karşısındaki dava birkaç cepheye sahiptir. Birincisi, kapitalizm, sömürgeci ve emperyal savaşlara ve daha yoksul ülkelerin ekonomik egemenlik altına alınmasına yol açarak yayılmak zorunda olan bir sistemdir. Sistemin temel işleyişi ulusal ve uluslararası düzlemlerde aynı anda büyük bir zenginlik ve yoksulluk yaratır. Bu durumun bir sonucu, insanlığın büyük bir bölümünü, çoğunun güvencesiz ve lanetli hayatlara mahkum olmasıyla birlikte, kölece bir konuma düşürür. Kapitalizm aynı zamanda, gelişip b

19. yüzyıl son çeyreğinde emperyalizmin doğası ve öneminde kalitatif değişimler olduğu gözlemine dayanmaktadır, bu da Lenin'in yeni bir kapitalizm dönemine girildiğine işaret etmesi için yeterlidir. Marksistler bu yüzden eski emperyalizm ve 19. yüzyılın son yıllarına denk gelen yeni emperyalizm arasında bir ayrım yapmışlardır. Bu yeni emperyalizmi ayıran başlıca iki konu vardır. 1: İngiliz hegemonyasının kırılması ve ileri kapitalist devletler arasında küresel sınırların kontrolü için rekabetin artması 2:

"Sömürge sahibi ülkeler bir taraf ve sömürgeleri de diğer taraf" olmak üzere dünyayı ayırırsak, ulus-devletlerin merkez-çevre özelliği; dünya pazarının gelişmesi, merkez ve çevrenin ayrılması, sömürge ve yarı sömürgelerin avı için yarış, üretim fazlalığının çıkarılması, ana ülkeye geri götürülmesi için hammaddelerin korunması vb. özellikler 15. yüzyıl sonlarından itibaren küresel sistem içinde kapitalizmin bir parçası olmuştur. Emperyalizm en geniş anlamıyla, sistem içindeki dinamiğin birikiminden (kârın ke