"... tıpkı Japonların, suyla dolu porselen bir kaseye akıttıkları silikkağıt parçalarının, suya girer girmez şekillenerek, renklenerek belirginlik kazandığı, somut, şüpheye yer bırakmayan birer çiçek, ev, insan olduğu oyunlarındaki gibi, hem bizim bahçedeki, hem M. Swann'ın bahçesindeki bütün çiçekler, Vivonne nehrinin nilüferleri, köyün iyi yürekli sakinleri, onların küçük evleri, kilise, bütün Combray ve civarı şekillenip hacim kazandı, bahçeleriyle bütün kent çay fincanımdan dışarı fırladı," Combray'de g

Gerçek bir kısa roman olan bu yapıt bir sürpriz üstüne kurulu: Hakkında hiçbir şey bilmediğimiz bir hanıma yazılmış yirmi üç mektubun (üç mektup da kocasına) keşfi üstüne. Marcel Proust'un Haussmann bulvarı 102 numaralı evin üçüncü katında oturan komşusu olduğunu öğrendiğimiz Madam Williams'a yazılmış mektuplar. Kadının Amerikalı dişçi kocası Charles D. Williams'ın muayenehanesi asmakatın üstünde ikinci katta, yani zavallı Marcel'in tepesinde. Dolayısıyla gürültü fobisi olan Marcel epeyce dram yaşıyor. M

Genç ve yakışıklı Vikont 13 yaş gününde yeğeni Alexis'e bir at hediye eder. Alexis Vikont'un yaklaşmakta olan ölümü üzerine ne düşüneceğini ya da nasıl davranacağını bilemez. Vikont'un ölüme giderken kafa karışıklığına, yaşama arzusu ve ölüm isteğinin içiçe geçişine Alexis'le birlikte şahit oluruz. Marcel Proust'un 25 yaşındayken yazdığı bu hikaye, Kayıp Zamanın İzinde'ye giden yolda ilk örnekleri barındırır. Aşkın en saf halinde bile aslında aşkın ne olduğunu bilemeyeceğimizden uzaktan duyulan çan seslerin

Proust'un bu kitabı John Ruskin'in Susam ve Zambaklar kitabına yazdığı önsözdür. Ama aynı zamanda Kayıp Zamanın İzinde'nin bir provası gibidir. Okuma, tıpkı romandaki gibi bu metinde de, bir günün zamanlarının paylaşımındaki örtük çatışmayı yaratan temel unsurdur. Proust'un okuyan çocuk'u küçük Marcel, birinci tekil şahısla, okuma deneyimini kesintiye uğratan anları aktarır. Kayıp Zamanın İzinde'deki biçimiyle "düşünce"nin rüşeym hali kitapta saklıdır: uyumak üzere olan anlatıcının elinden düşen kitabın so

Guermantes Prensesi´nin daveti, Montmorency Düşesi´nin portresi, Albertine´nin öpücüğü, düşesin kırmızı pabuçları, büyükannenin ölümü.. Zaafları, kaygıları, tutkularıyla anlatıcının belleğinde yeniden hayat bulan burjuvazinin öyküsü.

Marcel Proustun 20li yaşlarında kaleme aldığı, kısa anlatılardan ve şiirlerden oluşan bu eser, bir bakıma Kayıp Zamanın İzindenin habercisidir. Honorénin yakışıklı sofra arkadaşı gençliğin ihtiyatsızlığıyla Heredianın eserlerinde genelde söylendiğinden daha fazla düşünce bulunabileceğini ima etmeye kalkışınca, zihinsel alışkanlıkları sarsılan konuklar surat astılar. Ama Mme Fremer derhal, Aksine, onlar takdire şayan oymalı akikler, görkemli mineler, kusursuz kuyumculuk örnekleri diye haykırınca bütün çehr

Marcel Proustun 20li yaşlarında kaleme aldığı, kısa anlatılardan ve şiirlerden oluşan bu eser, bir bakıma Kayıp Zamanın İzindenin habercisidir. Honorénin yakışıklı sofra arkadaşı gençliğin ihtiyatsızlığıyla Heredianın eserlerinde genelde söylendiğinden daha fazla düşünce bulunabileceğini ima etmeye kalkışınca, zihinsel alışkanlıkları sarsılan konuklar surat astılar. Ama Mme Fremer derhal, Aksine, onlar takdire şayan oymalı akikler, görkemli mineler, kusursuz kuyumculuk örnekleri diye haykırınca bütün çehre

"Sans doute, l'amitié, l'amitié qui a égard aux individus, est une chose frivole, et la lecture est une amitié. Mais du moins c'est une amitié sincère, et le fait qu'elle s'adresse à un mort, à un absent, lui donne quelque chose de désintéressé, de presque touchant. C'est de plus une amitié débarrassée de tout ce qui fait la laideur des autres. Comme nous ne sommes tous, nous les vivants, que des morts qui ne sont pas encore entrés en fonctions, toutes ces politesses, toutes ces salutations dans le vestibul

"Il est doux quand on a du chagrin de se coucher dans la chaleur de son lit, et là tout effort et toute résistance supprimés, la tête même sous les couvertures, de s'abandonner tout entier, en gémissant, comme les branches au vent d'automne. Mais il est un lit meilleur encore, plein d'odeurs divines. C'est notre douce, notre profonde, notre impénétrable amitié. Quand il est triste et glacé, j'y couche frileusement mon cœur. Ensevelissant même ma pensée dans notre chaude tendresse, ne percevant plus rien du

Marcel Proust tam bir mektup delisiydi. Çocukken edindiği bu alışkanlıkla, Kayıp Zamanın İzinde'nin ciltlerini teker teker kaleme aldığı dönemlerden 1922 yılındaki ölümüne kadar, hiç durmadan binlerce mektup yazdı: Ailesine, arkadaş bildiklerine, hasım bellediklerine,üst kat komşusuna, yayıncısına, kitaplarını destekleyenlere ya da kayıtsız kalanlara... Jerome Picon'un derlediği ve açıklayıcı notlarla zenginleştirdiği bu seçki; zaman, üslup ve konu açısından dengeli bir dağılım sunuyor. Senin yüzünden öyl

Modern romanın öncülerinden Marcel Proust bu kez eleştiri, deneme, inceleme, açıklama, mektup biçiminde kaleme aldığı Edebiyat ve Sanat Yazıları'yla karşımıza çıkıyor. "Edebiyat Yazılarında Flaubert, Baudelaire, Chateaubriand, Goethe, Dostoyevski, Tolstoy, sembolist şairler, şiir ya da esrarengiz yasalar, vb. yorumlanırken; "Sanat Yazıları"nda Chardin, Rembrandt, Watteau, Moreau, Monet gibi ressamlar; Saint-Saëns, Reynaldo Hahn gibi müzisyenler; ve John Ruskin gibi bir sanat tarihçisi değerlendiriliyor. P

Proust, anlatıma olan tutkumu öyle ateşliyor ki ifade etmekte güçlük çekiyorum. Ah! Öyle yazabilseydim! Gözyaşlarına boğulurdum herhâlde! Hayrete düşüren o titreşimi, doygunluğu ve yoğunluğu sağladığı o anlarda -âdeta cezbedici bir şey var- öyle ki içimde, ben böyle yazabilirim hissini doğuruyor, sonra kalemi elime alıyorum ve öyle yazamıyorum. Neredeyse kimse içimdeki dil sinirlerini böylesine uyaramamıştır: resmen bir saplantı hâline geliyor. Fakat Swann'a geri dönmeliyim. En büyük serüvenim gerçekten de

Yaratmak iki kişilik yaşamaktır. Proust'un, el yordamıyla endişeli arayışı, çiçekleri, duvar kâğıtlarını ve huzursuzlukları titizlikle bir araya getirişi bundan başka bir şeye işaret etmez. ALBERT CAMUS Kayıp Zamanın Etrafında, Marcel Proust'un gençliğinden beri yazdığı tematik denemeleri bir araya getiriyor. Sonunda Kayıp Zamanın İzinde'nin yapısına dâhil edeceği temaların bir araya toplandığı metinler bunlar: Akdikenler, güneş ışığı, deniz, bulutlar, mevsimler, Paskalya günleri, bahar, kiliseler, çan ku

"Aşk Karşılıklı İşkencedir", Marcel Proust'un eserlerinden özenle derlenmiş bir seçkidir. "Ruhun, karanlık bir ormandır." "Mucizeler yaşadığın andadır." "Âşıkken mutlu olmak, olağandışı bir durumdur."

Marcel Proustun Geçmiş Zamanın Ardındası, yüzyılımızın kuşkusuz anıt yapıtlarından biridir: Roman sanatına getirdiği yeni boyutlar yanında, benzerine az rastlanan anlatımı ve imgeleriyle, yoğun düşünce yüküyle, Fransa´nın ve dünyanın, çağımızın ve bütün çapların en büyük edebiyat yapıtlarından biri olduğunda herkes birleşiyor bugün. Yazık ki 1983 yılında bile, Türk okuru, bu büyük yapıtı tanıma olanağına kavuşmuş değildir. Ama hemen belirtelim ki, Marcel Proust´un sanatını, duygu ve düşünce evrenini tanıma

Proust, Okuma Günleri metninde, ayrıntılı bir şekilde, bitip tükenmek bilmeyen cümleler aracılığıyla, kurnazca yapılmış mecazlarla dopdolu, okumanın zevkine, çocukluğa, kendini adadığı ortamda betimler her şeyi. Gerçekten de, esas itibariyle okumadan geriye kalan şey, şöyle açıklanabilir: Okuma yaptığımız günlerin ve yerlerin bir görüntüsüydü bu! Aziz Marcus'un Aslanı'nı, diğeri timsahın üzerinde yürüyen Aziz Theodore'un olduğu sütun başlıklarını taşıyan gri ve pembe granitten iki dili taş. İki güzel ve za

Basit bir yer adının bile kendisinde keşfetme arzusunu uyandırdığı, yolculuk hayalleri kuran Anlatıcı için hayalindeki Balbec ile gerçek Balbec'i mukayese edebileceği seyahat vakti gelmiştir. Büyükannesiyle bir süreliğine Balbec Grand-Hotel'e yerleşen Anlatıcı, günlerini sahilde yürüyüşler ve araba gezintileri ile geçirir. Önceleri sakin geçen günleri tanıştığı yeni insanlar, kurduğu yeni ilişkiler ile gitgide hareketlenir... "Ne yazık ki, büyükannemin prensiplerine göre, seyahatte insanlarla ilişki kurulma

Balbec'te bir yaz ya da Floransa'da bir ilkbahar... Bayeux, Coutances, Vitré, Questambert... Basit bir yer adı bile Anlatıcı'yı oraya gitmeye teşvik eder. Bu isimlerin ardında gizlenenleri keşfetme arzusuyla yolculuk hayalleri kuran Anlatıcı'nın, apansız hastalığı nedeniyle hayalleri yıkılır. Bu gizemli yolculuklardan mahrum kalınca Paris'te, Champs-Élysées yakınındaki bir parkta her gün gezintiye çıkmaya başlar. İlk seferinde, daha önceden Combray'de gördüğü GilberteSwann'la karşılaşır; onunla kurduğu arka

Odette'in onu erkenden göndermesi ile Swann'ın içini kıskançlıkla karışık şiddetli bir ıstırap sarmıştı. Swann, biricik aşkının bulduğu yeni yeni bahanelerle çaresizliğe sürükleniyor, aslında tipi bile olmayan bu kadını kaybetmekten korkuyordu...

« O ana kadar zahmetle karada ilerlemiş olan bir pilot gibi ansızın havalanarak hafızanın sessiz tepelerine doğru yükseliyordum.»