Ahmed Şamlu (1925-2000) Çağdaş İran şiirinin kurucu adlarından Ahmed Şamlu, Fars dilinin Hâfız'la birlikte en çok okunan şairidir. Yüzyılın başında Nîmâ Yûşiç'in başlattığı geleneksel kalıplar içinde serbestleşme tutumunu, geniş çeperlerde devrimci bir dönüşümle taçlandırmıştır. Büyük Doğu şiirinden beslenen birikimini Mayakovskiy'den Lorca'ya, Eluard'dan Nâzım ve Ritsos'a çağdaş Batı şiirinin başat adlarından esinlerle kaynaştıran Şamlu'nun şiiri, İran halkının otokrat despotların baskısı altında yaşa

?Şamlu'nun şiiri bir rivayet şiiridir. Tarihine tanıklık şiiridir. Onun şiiri, ezilmiş, susturulmuş halkın uslanmaz haykıarışıdır. O her zaman özgürlüğün, emeğin ve insan onurunun şiirini söylemiş ve estetik kaygılar onun kendine biçtiği, belki de halkının ona biçtiği bu görevden alıkoymamıştır." Haşim Hüsrevşahi ?benim omuzlarımda bir güvercin var senin ağzından su içer benim omuzlarımda bir güvercin var boğazımı tazeler benim omuzlarımda bir güvercin var ağırbaşlı ve iyi bana aydınlıktan söz eder ve insa

Yeni İran şiirinin önde gelen şairi Ahmed Şamlunun bütün kitaplarından seçme şiirler YKY tarafından yayımlandı. Onun çabalarıyla Çağdaş Fars Şiiri klasik dönemin (Hallaç, Attar, Hâfız, Hayam) yüksek doruklarına doğru tekrar tırmanmaya yöneldi diyen Cahit Mukaddes, kitabı hazırlayıp çevirdi. Tadımlık Önsöz Ahmed Şamlu, modern İran şiirinin temel taşlarından biri sayılıyor. Klasik Fars şiirinin ustalarından (Hayyam, Hâfız, Mevlâna...) sonra Farsçayı en güzel ve en iyi şekilde kullanan çağdaş İran şairi o