Ailedeki diğer erkekler hep “kötü örnek” diyor babam için. Biri akrobat olduğunu söylüyor, diğeri bukalemun... Kimisi çok iyi bir koşucu olduğu için küçümsüyor onu, kimisi ise bir mutfak sihirbazına dönüşebildiği için... Babam ne yapsa yanlış onlara göre! Bilirim, bütün babalar gibi değildir babam. Ama bilemem, kötülük bunun neresinde? Her yaştan okurda iz bırakan yazar Aslı Tohumcu, bu öyküsünde hem çocuğun gözünden aileye bakıyor, hem de kalıplaşmış aile içi rolleri çocuğun dilinden sorguluyor. Mavisu Dem

Hikâye yıllar evvel, Bursa Kapalı Çarşı’dan başkente kadar namı ulaşmış bir hançer ustasının aynı demirden döverek yaptığı, birinin sapına ateş, diğerininkine toprak işlediği iki hançerle başlar. İşin içine bir tutam efsun, iki damla da kan karışınca hayatın olağan akışı değişiverir. Böylece Mutlu ve Rüya adında iki gence daha doğmadan ortak bir kader yazılır... Aslı Tohumcu, Aç Koynunu, Ben Geldim’de, ezberleri bozarak, bu hikâyenin kahramanları dışında kimseye nasip olmayacak

‘‘Oğlana ‘Ölü Reşat’ lakabının takılması, büyük Kesmeşeker’in loğusanın göğsüne tükürürken sarf ettiği cümleden midir, ahalinin kendi marifeti midir bilinmez; ancak lakap, genişleyen ailenin kulağına kadar gittiyse de, ‘Ölü Reşat’, hikâyesi bilinmeyen bir bahtsız oğlan şeklinde yer etmiş, bu hadiseden sonra sadece ‘Adnan’ diye çağrılan oğlanın zihninde.’’ Dünyaya gelirken başka bir bebeğin sırasını çalan Adnan’ın olağanüstü hikâyesi bu anlatılan... Sırası çalınan Re

“Toynakların sesi yükseldi. Dağ taş, yaratılmış tüm mahlukat gözünü kapattı manzaraya şahit olmamak için, nafile. Biri gebe üç yavrusunu boynuzlarına takmış, tüyleri kırmızı-siyah ve yapış yapış bir dişi geyik yaklaştı kendinden emin... Boynuzlarından sarkan cesetler ve kan yağmurundan, geyiğin yüzünü seçmek mümkün değildi. Yine de gözlerinden müebbet bir karanlığın kendilerine doğru aktığı anlaşılıyordu.” Kimsenin bilmemesi gereken bir şey yaptılar. Elif, Ayşegül ve Cemi

Bir zamanlar, herkesin dilediğince yaşayabildiği bir ülke varmış. Bale yapan prenslerin, ağaç tepelerinde dolaşan prenseslerin, kız çocuğu oldu diye sevinçten deliye dönen kralların, üvey evlatlarını öz evlatları kadar çok seven kraliçelerin, akşam yemeklerinde prensleri yemeyen ejderhaların yaşadığı bir ülke… Klasik masalların hayal edemediği kadar eşit, özgür ve mutlu bir ülke… Aslı Tohumcu bu kitabını, Birleşmiş Milletler Kadın Birimi UN Women’ın “Awake Not Sleeping” (Uyandıran Masallar) girişimi kapsam

Kitaplara kasteden birileri var! Şehrin, şehirden de güzel bir kütüphanesi vardı. Sadece çocukların üye olduğu bu kütüphanenin görevlisi Süreyya Hanım'ın günleri, çevrilen sayfaların hışırtısı eşliğinde geçerdi. Bir gün, bir şey ya da birileri, bu keyif dolu hışırtıya zarar verdi. Önce kapaklar yok oldu. Sonra cümleler eksildi kitaplardan. Derken sayfalar... Süreyya Hanım, bu sorunun altından tek başına kalkabilir miydi? Öykü ve romanlarıyla her yaşa dokunan Aslı Tohumcu bu öyküyü, okumaya

Hep aynı hikâye, diye düşünüyor. İnsanlar biner, insanlar iner. Giderim dururum. Kapıları açarım, kapıları kaparım. Tekrar gider, tekrar dururum. Tepem atar, birine kornaya basarım. Birinin tepesi atar, bana kornaya basar. Işık yanar beklerim, ışık yanar giderim. Karşıdan geçen arkadaşa el ederim. Bezgin bir belediye otobüsü şoförü sabahın ilk saatlerinde besmelesini çekip aracını çalıştırıyor. Duraklar geride kaldıkça içerisi balık istifinden hallice oluyor. Binen herkesin derdi, telaşı, meselesi ayrı ama

Ailedeki diğer erkekler hep "kötü örnek" diyor babam için. Biri akrobat olduğunu söylüyor, diğeri bukalemun... Kimisi çok iyi bir koşucu olduğu için küçümsüyor onu, kimisi ise bir mutfak sihirbazına dönüşebildiği için... Babam ne yapsa yanlış onlara göre! Bilirim, bütün babalar gibi değildir babam. Ama bilemem, kötülük bunun neresinde? Her yaştan okurda iz bırakan yazar Aslı Tohumcu, bu öyküsünde hem çocuğun gözünden aileye bakıyor, hem de kalıplaşmış aile içi rolleri çocuğun dilinden sorguluyor. Mavisu De

Özel Bolbadim Koleji'nin öğrencileri teker teker ortadan kaybolur. Okulda kurulmuş gizli laboratuvarda, karanlık bir planın formülü hazırlanmaktadır. Bu kayıpların ve okulda yaşanan diğer tuhaf olayların sadece iki kafadar, Süreyya ile Fırat farkındadır. Derken, Fırat bir günlük bulur. Süreyya ise kayıplara karışır... Kayalıkların üstüne kurulmuş, yoğun kar yüzünden dünyayla bağlantısı kesilmiş bir yatılı okuldaki, iyi ile kötünün mücadelesi, Aslı Tohumcu'nun kalemiyle yeni bir dönemece giriyor!

Her şeyi hatırlıyorum merak etme. Bir gecede işsiz kaldığını hatırlıyorum. Bir gecede dostu düşmanı tanıdığını hatırlıyorum. Meydanlarda sadece işimi ve öğrencilerimi geri istiyorum diye ses ederken azgın suçlular gibi yaka paça götürüldüğünü hatırlıyorum. Kanında duş alacağını söyleyenler göğüslerini gere gere dolaşırken intihar ettiğini hatırlıyorum. Takım elbiseleriyle iyi halden yararlanıp serbest kalan tecavüzcüler, emekçilerin haklarını gasp eden işverenler, ağaçları rahat bırakmayan rektörler, oto

Ormanın kalbine bilinmezlerle dolu bir yolculuk... Her kasaba kadar işinde gücünde iki kasabaydı Herdem taze ve Küpeçiçeği. Huzurlu bir düzen, adil bir iş bölümü ve çevreyle uyum içinde yaşardı insanları. Öyle sanırlardı, en azından. Derken, bir gece vakti, siyah bir akıntı sızdı toprağa. Onu ilk Ay gördü. Ardından, o dayanılmaz koku geldi. Onu da ilk Ay kokladı. Ertesi sabah, hiçbir insan mutlu uyanmadı. Hiçbir hayvan da bir daha o topraklarda uyanmayacaktı. Çünkü ormanın kalbi hastaydı... Kimsenin fark e

Aslı Tohumcu, kendinden başkasına yaşam hakkı tanımayan insanın dünyasında masalsı bir gece yolculuğuna çıkarıyor okurlarıın. Umudu yine çocukların taşıdığı öykü, Hüseyin Sönmezay'ın güçlü desenleriyle canlanıyor. Tuhaf bir geceydi. Şehrin sokakları, baştan aşağı insandan heykellerle donatılmış gibiydi. Sanki tüm şehir bir "tuhaf sanatlar müzesi"ne dönmüştü. Neydi bu insanları kıpırtısız hale getiren? Şaşırdıkları için mi böyleydiler, yoksa yaptıkları bir şeyden utandıkları için mi? Derken, ay ışığı şehrin

Herkes Bir Şeylerin Peşinde! Bir sabah uyandıklarında gece büyük bir fırtınanın koptuğunu fark eden Kutlu ve Umay, anne ve babalarının esrarengiz bir mektup bırakarak tatile çıktığını öğrenirler. Çocuklar, Akif Beyin de yardımıyla bu garipliklerin peşine düşmeye karar verir. Birlikte çıktıkları bu macerada, geçmiş ve geleceğe dair sayısız sürprizle karşılaşacaklarından habersizdirler...

Umay ve Kutlu, Doktor Eksimus'un adasından kaçmanın yollarını ararken, aileleri de onların izini bulmak için ellerinden geleni yapmaktadır. Zaman Akif Bey'in aleyhine işler gibi görünür ve beklenmedik işbirlikleri kurulurken, Doktor Eksimus hain planlarını yavaş yavaş hayata geçirmeye başlamıştır. Bu büyük çıkar çatışmasının bir kazananı olacak mıdır?.. Aslı Tohumcu'nun sevilen dizisi Eksimus Serüvenleri'nde macera çarpıcı bir finalle sona ererken, ikizler hayatta en çok neyin önemli olduğu, geçmişteki hat

Bacım, adını bağışlar mısın? Ayser, derken içinden mi geçirdi, dışarıya mı konuştu emin olamıyor. Selma benimki de. Bir çay içip dertleşelim ister misin kadın kadına? Ayser, başını usulca sallıyor ve sanki bağırmamış da koşmuş gibi ayaklarını sürüyerek Kantin Kafe'ye doğru ilerliyor. Döne, Fatma, Ayser, Selma, Leyla, Elif, Nurgül, Melike, Zehra, Songül ve daha nice kadının öyküsü... Kimisi sessiz kalıyor, ağzını açmıyor, içine içine kanıyor. Kimisi öfkesini haykırıyor, sokağa çıkıyor,çığlık çığlığa meram

Birazdan yazacaklarımı hiç yazmamayı dilerdim, sizin de, elbet kendinizce ve benimkinden çok farklı nedenlerle, aynı şeyi dileyeceğinizden kuşkum yok. Yazmamayı dilerdim; çünkü karşınıza geçip anlatmak, yazmaktan ve bu mektubu okurken içine düşeceğiniz halleri hayal etmekten eminim kat kat keyifli olurdu. Her yerde cinayetler... Eli kalemli küçük katil kadınlar... İntihar eden sahiplerinin ardından vızıklayan kediler... Masalarda bırakılan ölü kafalar... Kan sıçramış mektuplar... Gaipten kayıp ilanları, tan

Yaz kampında yaşananlar nedeniyle, Fırat ve Süreyya'nın yolu Mardin'e düşer. Efsanelerle dolu bu kentte yürürken, kendilerini sıra dışı şifacı Lokman'ın dükkânında bulurlar. Süreyya, dükkânda rastladığı tuhaf bir kapıyı açarak, zamanda baş döndürücü bir kovalamacaya neden olur. Karanlık Nhandular ile iyiliğin koruyucusu Otuslar, bu kez çok farklı nedenlerle, aynı sırrın peşindedir... Aslı Tohumcu'nun gizemlerle örülü polisiye dizisi "Bolbadim Günlükleri" üçüncü kitapla sonlanıyor!

Özel Bolbadim Koleji öğrencileri için bir yaz kampı düzenlenir. Yılın yorgunluğunu atmak için Hatay'daki bu kampa giden çocukları tatsız bir sürpriz beklemektedir. Kampın yakınındaki şelale, kimsenin bilmediği kötü bir güce ev sahipliği yapmaktadır. Batık bir uygarlığın izindeki karanlık niyetli Nhandular yeni planlarını uygulamaya başlarlar. Üstelik planlarıyla aralarına giren hiçbir şeye karşı acımaları yoktur. Fırat, annesi ve Süreyya'nın babasıyla ilgili sırların yükü altında ezilse de, iyiliğin koruyu

Bu gemiyi ufukta gördüğünüzde, çılgın bir maceraya hazır olun! Tomris ve annesi, soyadlarını verdikleri gemileri Karadankaçanlar'la, yedi denizlerin en bilinmedik yerlerine seyahat edip, en akla gelmedik canlılarla tanışıyor ve kendilerini en olmadık meselelerin göbeğinde buluyorlar. Yolları bir gün, intikam peşinde bir cadıyla kesişiyor. Bu komik ikili, Cadı'nın büyüsü altındaki liman şehrinin insanlarını ve tutsak edilmiş ejderha yavrularını kurtarabilecek mi? Dünyanın en ?acayip" tayfasıyla, en az onlar

Tanga da giyerim, paçalı don da. İster alırım kılımı tüyümü, ister uzatırım. İster şortla dolanırım, ister açarım dekoltemi. Sormam kimseye! dedi ikinci kadehi kafasına dikmeden önce. İster otururum evimde, istersem çıkarım dışarı dilediğim saatte. Kurt gibi acıkmış libidolar ve durup durup çoğalan arzular, affedersiniz ama, çeke sündüre aşklar... Eros, dünyayı izliyor, hınzır ve güzel, dilinde göğe uzanan çiller. Durmadan Leyla, yarım kafiyeli, hafif terbiyesiz ve kırık bir fars. İsmi lazım değil bir diş