Gülbahar siniri tepesinde asansöre binip direkt en üst kata çıktı. Patronu Zekeriya’nın odasına yöneldi. Zekeriya Bey de kapıdaydı. Daha Gülbahar ağzını açmadan, “Üzülme, sen çalışıyorsun” dedi. O güne kadar hiç sesini çıkarmayan Gülbahar çılgına döndü, “Zekeriya Bey, Zekeriya Bey bu insanların aileleri var, çoluk çocuğu var, çocuğu üniversitede okuyanı, nişanlı olanı var, düğün tarihi belli olanı var, taksidi, kredi çekeni var bari bir yıl önceden haber verseydiniz. Ne yapmaya çalışıyorsunuz bu insanların

Sevgiye Muhtaç Bence dünyanın yarısından fazlası aşka aç O yüzden herkes sevgiye aç

Ey Özgürlük Ben bulunca seni ülkemde Kanatlanıp uçacağım ey özgürlük Ve bütün uçurtmaları gökyüzüne savuracağım Bütün sınırların anlamsızlığını ispatlayacağım Ben bulunca seni ülkemde o gece rahat uyuyacağım Bütün gemilerin halatlarını söküp denizlere salacağım Ve yepyeni bir kardeşlik yaratacağım ey özgürlük.

Fukaralık dünyanın en zor mesleğidir. Yiğidi namerde muhtaç edebilir. Genci, yaşlısı, kadını, erkeği fark etmez çektirdi mi herkese çektirir. Ne namusluya ne de namusuza ama terazisini hep yoksuldan yana ağır bastırır. İki kefenin biri sürekli aşağıda kalınca adalet işlemez olur. Kendi çabalarıyla ilk ve orta okulu zor bela bitiren Hasan liseyi de kazanamayınca ve arkadaşları gelecek yılın planını yapmaya başlayınca, bir daha okuyamayacak olmanın üzüntüsünden uyuyamaz oldu...

SINIRLARI KALDIRACAĞIZ Bu dünyayı biz yaratmadık, Ama düzeltmek için, Ne gerekiyorsa yapacağız. Bütün çirkinliklerini çekmek zorunda değiliz. Bütün kahbeliklerini de, Sınırları biz insanlar için ördüklerini biliyoruz Barış nerde ise biz orda olacağız Bütün gayemiz o sınırları yıkmak, Bütün insanlarla bir olmak, Bütün gayemiz halkların kardeş olduğuna inanmak Siyahta beyaz da biziz.