Ağıt, insanımızın yaşam gereğidir, duyarlığı, değer verme erdemidir; direncinin ezgiye dönüşen bilincidir. Ağıt, ölüm üzerine söylenir. Yaşlı ölümlerinde ağıda sessizlik egemendir, şîwan'a durulmaz. Ama bir yiğit vurulmaya, bir gelin murada ermeden uçup gitmeye görsün, yalnızca kadınlar ağlamaz, kurtlar kuşlar, dağlar taşlar ağıda durur. Edebiyatımızın usta yazarı Adnan Binyazar'ın denemeleri, her yaş ve çevreden okur için öğretici, ufuk açıcı. Binyazar yalnızca bilgi aktarmaz; denemeyi bir sanat gibi icra

Nasıl bir acıdır ki bu içimdeki, buradan gidersem ondan uaklaşırım diye korkuyorum? Ak cüppli yanıtladı Mahmutu: Şairin, Bir derdim var, bin dermana değişmem, dediği duygudur bu, sonsuz aşktır. Sen erenlerin elinden dolu içtin, oğul! Artık aşkının yolu çizilmiştir. Önüne çok engeller çıkacak, lakin tümünü aşacaksın.Resmini gördüğün kızın adı Eliftir. Nice dağın, ırmağın ardında Gence diye bir kent vardır. Gence Beynin kızıdır Elif. Şunu bil ki, senin içine düşen ateş, onun içine de düşmüştür. Umudunu kara

Çocuk sahibi olmanız yakındır. Lâkin... Han, sözün sonunu bekleyemeden atıldı. Lakini ne Molla Efendi? Lakini şu: Her can, kendi arzusunun kuludur. Hak, doğacak çocuklarınızı birbirine yazmıştır. Siz siz olun, onların arzusunun önünü almayın!.. Bir an, derin düşüncelere daldı Molla. Gidecek gibi oldu. Yine geri döndü. Bilin ki, arzu öldürenin kendi arzusu da ölür; çocuklara engel olursanız, büyük felaketlere yol açacaksınız! dedi, gözden kayboldu. Söz vardır, sevinçten bulutların üstünde uçurur, söz var

Diyelim geminin güvertesinde canım sıkıldı, soluğu kaptan köşkünde alıyordum. Orada da sıkıldım, alt katlara, geminin makine dairesine iniyordum. İstediğim yerleri gördükten sonra kamarama geçiyor, balkondan horozların ötüşlerini duyduğum, tropikal adalara bakıyordum. Karada ise, trenlere, otobüslere, kamyonlara, motosikletlere, bisikletlere, faytonlara; tekeri dönen her araca binip kilometrelerce uzaklıktaki kentlere ulaşıyordum. Edebiyatımızın usta yazarı Adnan Binyazardan okuru alıp uzak coğrafyalara, bi

Ayrılış saati yaklaştıkça yüzü solgunlaşıyor, serçelerin ürkekliği ona geçiyordu. Az konuşuyor, ben de dalıp gidiyordum. Akşama doğru yüzündeki hafif makyaj da etkisini yitirince, artık o belli yaşlara gelmiş bir kadın değildi, sekiz on yaşlarında, saçı kurdeleli bir okul çocuğuydu. Çirkin çıkmış diye sıkıca tuttuğu küçüklük fotoğrafını çantasının diplerinde bir yere sıkıştırdı. Oysa en çok onu görmek isterdim, acıları yaşamadan önceki saf halini... Okurlarımızın severek okuduğu kitapların yazarı Adnan Bi

Kanlı bakışlarından korkup kaçacak delik aradığım Şah Mahmet benim geleceğimdi; büyüyünce benim de onunki gibi kan çanağı gözlerim, güldükçe parlayan altın dişlerim, kuşağımın arasından görünen tabancam, yastığımın altına yerleştirmeden yatağa girmediğim dua işlemeli kamam olacaktı… Ben de çöp sokup dişlerimi karıştıracak, dilimi dişlerime değdirip cıyk cıyk edecektim… Şah Mahmet´in öyküsü anlatıldıkça içimdeki ona ulaşılmazlık duygusu daha da derinleşiyordu.Şah Mahmet, okurunu sarsan, insanı yaşadığımız dü

Ağıt, bir duygu seli gibi, acıyı yüreklere yayar. Ağıt acı çekmenin toplumsallaştırılmasıdır. Öz benlikte gelişen bir duygudur. Güçsüzlükten güç alma törenidir. Bilgiyle beslenen ağıt, halkı zorbalığa sürükler. Oysa, halkların bilgiden öte güçleri yoktur. Bilgi kuvvettir! Türkiye yüzyıllardır, ağıt toplumundan bilgi toplumuna geçmenin sancısını çekiyor. Bugün bile, bilgi temeline dayanan Cumhuriyet´e dil uzatanlar oluyor, çağdaşlığın karşısına karanlıklar çıkıyor. Ağıtları dirence dönüştürüp bil

Bugün yazınımıza özgür yaratma egemen. Artık belli bir anlayış yok. Gelgelelim belli bir düzey, belli bir düzeyde yazma, yaratma yeteneği var. Biçimsel bağnazlık tarihin kuytularında boğulurken, gene de bazı yapıtlar korunmaya yaraşır niteliklerini korumakta. "ÇAĞDAŞ YAYINLARI", Adnan Binyazar´ın imbiğinden geçmiş, damıtılmış ozanları, yazarları ve kitapları okura ulaştırmakla gerçekten övünüyor, göneniyor. (Arka Kapak)

Çocukluğunda "Dede Korkut" adını duymamış olan yoktur. O yaşlarda hakkında fazla bir şey bilmediğimiz ya da öğrenmediğimiz Dede Korkut, Türklerin gelenek ve göreneklerini, yaşama biçimlerini değer yargılarını yansıtan hikayelerin anlatıcısı, derleyip toparlayıcısı olan bir Türk "ata"sıdır. 14. ve 15. yüzyıllarda yazıya geçirilen, ama öncesinin çok ötelerde olduğu bilinen bu hikayelere "destan" da denilmektedir. Dildeki sadelik ve açıklık, anlatımındaki akıcılık, bu yapıtın bugünlere ulaşmasını sağlamıştır.

Duyguların Anakarası, Adnan Binyazar´ın denemeciliğimizin sınırlarını genişletip ona yeni tatlar kazandırdığı derinlikli yazılarından oluşuyor. Bu yazılarında, tanıklıkların, okumaların, gözlemlerin yarattığı düşünsel birikimini denemesel söylemin imbiğinden geçiriyor. Denemelerinin insanı kuşatan konusal zenginliği de buradan geliyor. Seçtiği her sözcüğü, ses, anlam, çağrışım yönlerinden tartımdan geçiren Adnan Binyazar, anlatımını bir ´sözcük kuyumcusu´ titizliğiyle biçimlendiriyor. Yaşam haritamızda dene

Ölümün Gölgesi Yok romanıyla 2005 Orhan Kemal Roman Armağanı’nı kazanan Adnan Binyazar, öykülerini Şairin Kedisi adlı bu kitabında bir araya getirdi. Geleneksel öykü anlayışını aşan çok katmanlı bir yapısı var bu öykülerin. Bu çok katmanlı ortamda, duyarlıkların kalem değmemiş derin bölgelerine uzanıyor Binyazar; şiirselliğin beslediği büyüleyici bir söylemle acının, hüznün, sevinin duygu uçlarıyla dokuduğu bir gökkuşağının içine sokuyor okurlarını. Yazınsallığın sınırlarını zorlamadan onları yaşamı güzell

Halkın dilsel birikimleri çağdan çağa akıp geliyor. Görünüşte çok şeyin değiştiği sanılır. Oysa değişen, yalnızca yazarların kendilerine özgü üsluplarıdır. Çünkü söz kültürünün akışımının kaynağı, insanın anlatma-dinleme güdüsündeki duygu iletişimidir. Varlığını en çok anlatı’da belirginleştiren kültürel göç, düşünce yaratımlarının bir yerden bir yere iletilmesi olgusudur. İnsan, ‘zaman’dan kaçtığında da, içsel erincinin sonsuzluğuna doğru yol aldığında da, töreye bağlı anlatı alanlarına sığınır. Onun içi

Edebiyat, bilimde olduğu gibi, buluşların değil, yaratıcılığın ürünüdür. Oylumlu çalışmalar yapıldıkça, yazan ne yazdığını bilecek, değerlendiren, inandırıcı ölçütler koyacaktır. Bu yapılırsa eleştiri, "edebiyatın dar yolu" olmaktan çıkar. Yoksa, her an, sanatın her dalında, ellerini göz gibi kullanan körlerle karşılaşmak kaçınılmaz olur... Usta edebiyatçı Adnan Binyazar, romanları, öyküleri, deneme ve incelemeleriyle edebiyatımızın yüz aklarından. Binyazar, çalışmalarını değişik türlerde sürdürüyor; bu tür